اعتراف دانشمندان به مقام والای علی(ع)
نهج البلاغه سخن علی(ع) است. سخن معلّمی شدید القوی است، که در وصفش گفتهاند:
«یَتَفَجَّرُ الْعِلْمُ مِنْ جَوَانِبِهِ وَتَنْطِقُ الْحِكْمَةُ مِنْ نَوَاحِیهِ»؛[1]
و گفتهاند:
«کَلامُهُ دُونَ کَلامِ الخَالِقِ وَفَوْقَ کَلامِ الْمَخْلُوقینَ»؛[2]
و باز گفتهاند:
أَلا ِإنَّما التَّوْحیدُ لَوْلَا عُلومُهُ
كَعَرْضَةِ ضِلّیلٍ وَنَهْبَةِ كَافِرٍ[3]