خلاصه آن فقیه عظیم و عظیم فقها، در اسلام و راه مكتب اهلبیت^ ذوب شده بود. میتوان گفت: تجسمی از تسلیم خالص به شرع، در همه ابعاد و جوانب آن بود. زبان حالش این بود:
آنــچه نه از شــرع بـرآرد علم
