تفویضى كه باطل و خلاف توحید است، دو معنا دارد:
اوّل اینكه: بندگان در كارهاى خود مستقل و فاعل بالاستقلال باشند و قضاوقدر الهى در كار نباشد، افعال عباد از حیطه اراده و نظم عامّ الهى در عالم خلقت خارج باشد.
