از آن میان، دو نفر از پیشوایان و حافظان احادیث رسول اکرم(ص) پیش آمدند، و به تعبیر:
«فَعَرَضَ لَهُ الْإِمَامَانِ الْـحَافِظَانِ لِلْأَحَادیثِ النَّبَوِیَّةِ أَبُو زُرْعَةَ وَمُحَمَّدُ بْنُ أَسْلَمَ الطُّوسِیُّ»؛
این دو شخصیّت بزرگ و پیشوای علم و حدیث، به امام(ع) چنین خطاب کرده و درخواست و تقاضا نمودند: