در خاتمه آنچه لازم است حقیر، خود و دیگران را به آن تذكر دهم عمل به قرآن است؛ عمل به هدایتها و تعالیم قرآن، عمل به احكام قرآن و تمسّك عملی به قرآن و عترت.
توجه به روح قرآن و تعالیم بلند اخلاقیاش باید در صدر برنامهسازیها قرار گیرد و پیام معنوی این كتاب نورانی از كرسیهای نظریهپردازی فرا گذرد و ابعاد حیاتبخش و انسانساز آن در بحران معنوی دنیای جدید، همة جوامع را دربرگیرد.