باید این مكتب برای بشر، برای زن و مرد، برای جوان و سالمند، برای همه تبلیغ شود؛ همه را باید امیدوار نمود تا فرهنگ انتظار، عمومی و همگانی باشد و ریشة یأس و ناامیدی و خودكشی و بیتفاوتی و سیر قهقرایی و سستی و گرفتاری به مواد مخدّر و ملاهی و مناهی خشكانده شود.
باید همه بدانند و باور كنند كه تاریكیها برطرف میشود، بهحكم: