رحمةٌ للعالمین، محمد(ص) از ریا و نفاق، مبرّا بود و مانند یك فرد عادی زندگی میكرد. بسط رحمت، مهر، احسان، محبّت نسبت به همة مردم، بشردوستی، ایثار و هدایت عقل و احساسات، جزء برنامههای مهم دعوت او بودند.
همان‌گونه كه نسبت به مردم، مظهر تمام و كمال عواطف عالی انسانی بود، عاطفة پدرانهاش نسبت به فاطمة زهرا(علیهاالسلام) و فرزندان او نیز در حدّ كمال بود. وجود حسن و حسین(علیهماالسلام) را امتداد وجود خود، و بقا و زندگی آنها را بقای زندگی خود میدید.
