14. دعای ندبه و رکود فعالیت های اسلامی

پرسش چهاردهم: خواندن این‌گونه دعاها، سبب ركود فعالیت‌هاى اسلامى و خمود و تخدیر افكار و انصراف از مبارزه و تلاش براى پیشبرد مقاصد اصلاحى، و تبلیغ رسالت اسلام مى‌شود و خواننده با خواندن دعاى ندبه خود را قانع ساخته و به‌جاى حركت و اقدام و مبارزه، گریه و ناله تحویل مى‌دهد.

تعلیقه چهارم:

ممكن است بعضی این پرسش را بنمایند كه در آیه:

(قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لا یَنفَعُ الَّذِینَ كَفَرُوا إِیمانُهُمْ وَلا هُمْ یُنظَرُونَ)^[1]

«(ای رسول ما) بگو: روز پیروزی ایمان‌آوردن سودی به حال کافران نخواهد داشت و به آنها هیچ مهلت داده نمی‌شود».

مقصود ما از جامعه بی‌امتیاز توحیدی، جامعه‌ای است كه افراد در برابر حقّ و قانون مساوی و برابر باشند، و قانون نسبت به همه، از مرد و زن، كوچك و بزرگ، توانگر و نیازمند، عالم و جاهل، سیاه و سفید، یكسان اجرا شود، و تفاوت‌های طبقاتی موجب نشود كه قانون در حقّ بعضی اجرا شود، و در حقّ بعضی دیگر اجرا نشود. و یا هریك از این تفاوت‌ها كه به صلاحیت افراد ارتباط ندارد، موجب شود كه برای بعضی به علّت این تفاوت‌ها امتیازی قایل شوند و مثلاً آنها را در كارها بیشتر مداخله بدهند یا بیشتر احترام كنند.

بدیهی است این حرف‌ها در اسلام نیست، و حتی در احادیث است كه:

تعلیقه دوم:

یكی از الفاظی كه اخیراً بر سر زبان‌ها افتاده، و برخی از آن برای مقاصد التقاطی و سوسیالیسم مآبانه، و درهم ریختن و تحریف نظامات مالی و اقتصادی اسلام استفاده می‌نمایند، و در زیر پوشش نام مقدّس خدا و دین و اسلام، مكتب‌های بیگانه را در بین مسلمین ترویج و تبلیغ می‌نمایند، "خدا مالكی" است.

تعلیقه اول

شكی نیست كه نصب امام، خلیفه و زمامدار برای رتق و فتق امور و حفظ مصالح عموم، به حكم آیه:

(وَجَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَأَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ )[1]

«آنان را پیشوای مردم ساختیم تا خلق را به امر ما هدایت كنند و هر كار نیكو را به ایشان وحی كردیم».

و آیه: