(إِنّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحاً مُبیناً)[1]؛

«ما تو را پیروزی بخشیدیم [چه] پیروزی درخشانی!».

یكی از بزرگترین فتوحات اسلام و دین توحید، فتح مكّه‌ بود كه برحسب كتب معتبره، در بیستم ماه مبارك رمضانِ سالِ هشتم هجرت اتّفاق افتاد.[2]

در هفدهم ‌یا نوزدهم ماه مبارك رمضانِ سال دوّم هجرت، غزوه بدر اتّفاق ‌افتاد.[1]

این غزوه، نخستین مقابله سپاه اسلام با كفر و نبرد اهل‌توحید با اهل‌شرك بود. مشركان در این جنگ، از جنبه ساز و برگ و اسلحه و مهمّات بر مسلمانان برتری داشتند و نفرات و افراد آنها تقریباً، سه برابر سپاه اسلام بود. پیروزی سپاه اسلام در این جنگ، برای آینده اسلام، از ارزش و اهمیّت ویژه‌ای برخوردار بود و در تعیین مسیر تاریخ اسلام، به‌حسب ظاهر تأثیر فراوان داشت.

یكی دیگر از اتّفاقات تاریخی ماه مبارك رمضان، وفات حضرت ابوطالب است. بنابه قول شیخ مفید قدس‌سره در هفتم ماه رمضان سال دهم بعثت، سه سال قبل از هجرت، ابوطالب یگانه حامی و كفیل پیامبر (ص) وفات نمود.

همان بزرگ‌مرد ارجمندی كه از اجتماع قریش و نقشه‌ها و تهدیدها و قطع روابط و آزار و اذیّت ایشان بیم نداشت و تا زنده بود، با خلوص نیّت، از پیامبر اسلام (ص) حمایت كرد و به او گفت:

از حوادث و اتّفاقات تاریخی كه در ماه مبارك رمضان به‌وقوع پیوست، بیعت با ولایتعهدی امام علی بن موسی‌الرّضا علیهما‌السلام بود كه بنا‌به نقل شیخ مفید و دیگران، در اول ماه رمضان سال 201 هجری قمری صورت گرفت. [1]

واقعه واگذاری ولایتعهدی به امام رضا (ع)از جانب مأمون یك نقشه سیاسی، بود. به این ترتیب كه مأمون برای فرونشاندن آتش انقلاب‌های داخلی و تظاهر به حسن‌نیّت و ارادت خود به خاندان پیامبر (ص) این عمل را انجام داد.

^[1]

بسم الله الرحمن الرحیم

در زمان غیبت حضرت ولی عصر بقیةالله الاعظم - ارواحنا فداه - باید به حاملان علوم اهل‌بیت علیهم‌السلام رجوع و مسائل دینی را از آنان سؤال نمود، بلکه روش و سیره‌ عقلا در هر علمی پرسش از دانشمندان و کارشناسان همان علم بوده و هست و این روش در عمل، مورد تأیید و امضای شارع مقدس نیز قرار گرفته است.