معظم‌له كسی كه قرآن را فرا می‌گیرد و به دیگران نیز یاد می‌دهد، مورد محبت و عنایت خداوند معرفی كردند و با بیان اینكه فرزندان را باید از كودكی با قرآن مانوس كرد خاطر‌نشان ساختند: «مربیان كودكان و نوجوانان، برای امر قرآن عمال قرآن و عمال‌الله هستند. در صدر اسلام مربیان قرآن دارای جایگاه و اهمیت ویژه‌ای بودند».
این مرجع تقلید، نتیجه فراگیری قرآن را ایجاد جامعه‌ای قرآنی دانستند و تأكید كردند: «اگر می‌خواهیم یك جامعه قرآنی داشته
باشیم باید مربیانی متعهد و مخلص وجود داشته باشند كه تنها برای رضای خدا تلاش كنند».