امّا مسئله رأى اكثریت نیز به نحوى كه در زمان ما مطرح است و اصولاً ملاك و معیار در اصل حكومت و تمام برنامهها و قوانین است؛ علاوهبر معایب بسیارى كه دارد، شرعى نیست و اینگونه اكثریت كه در همهجا ملاك و معتبر باشد، برحسب آیات متعدد قرآن بىاعتبار است.
اسلام برترىجویى و گردنكشى و استبدادبهرأى و خودسرى را بهشدّت رد مىكند و حكومت بر این اساس را باطل مىداند، اگرچه
مورد قبول اكثریت باشد؛ و لذا بسیارى از مراسم و تشریفاتى كه در نظامهاى دموكراسى براى رؤساى حكومت دادهاند، بااینكه اكثریت؛ بلكه همه آن را قبول دارند، ازنظر اسلام مردود است؛ چون نظام اسلام، نظام:
«بهسوى كلمهای بیایید كه میان ما و شما یكسان است كه جز خدای را نپرستیم و برای او شریكی قرار ندهیم».
و نظام:
«بر خود آسان گیر (راحت باش) كه من پادشاه نیستم جز این نیست كه من فرزند زنی (از قریش) هستم كه گوشت خشك میخورد».
و نظام:
«همانا گرامیترین شما در پیشگاه خداوند پرهیزكارترین شما میباشد».