سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

رابطه عقیده به ظهور حضرت امام مهدى(علیه السلام)  

با عدل و قسط

در احادیث و اخبار بسیارى كه شیعه و سنى در كتاب‌هاى مورد اعتماد و معتبر حدیث، راجع به اوصاف و علایم و مشخصات حضرت صاحب‌الامر، مهدى منتظر(علیه السلام)   روایت كرده‌اند، این نشانه و علامت، مشهور و معروف و متواتر است كه زمین را پر از قسط و عدل می‌فرماید، چنان‌كه از ظلم و جور پر شده باشد.

ازجمله «احمد بن حنبل» در «مسند»[1] و «ابوداوود» در «سنن»[2] این علامت را كه از اوصاف فعلى و برنامه حكومتى آن حضرت است، از رسول خدا(ص) به این لفظ روایت كرده‌اند:

«یَمْلَاُ الْاَرْضَ قِسْطاً وَعَدْلا كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً»[3]؛

«زمین را از مساوات و برابری و عدل و داد پر می‌كند؛ چنان‌كه از ظلم و جور پر شده باشد».

 

و در حدیث دیگر است كه فرمود:

«أُبَشِّرُكُمْ بِالْمَهْدِىِّ! یُبْعَثُ فِی أُمَّتِی عَلَى اخْتِلاف مِنَ النّاسِ وَزَلازِلَ، فَیَمْلَاُ الْاَرْضَ قِسْطاً وَعَدْلا ًكَما مُلِئَتْ جَوْراً وَظُلْماً، یَرْضٰى عَنْهُ ساكِنُ السَّماءِ وَساكِنُ الْاَرْضِ یُقَسِّمُ الْمالَ صِحاحاً. فَقالَ لَهُ رَجُلٌ: ما صِحاحاً؟ قالَ: بِالسَّوِیَّةِ بَیْنَ النّاسِ قالَ: وَیَمْلَاُ اللهُ قُلُوبَ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ غِنىً وَیَسَعُهُمْ عَدْلَهُ»[4]؛

«مژده می‌دهم شما را به مهدى كه او در امّت من، به‌هنگام اختلاف و سختى‌ها فرستاده می‌شود. پس زمین را از مساوات و برابری و عدل و داد پر می‌كند، همان‌طورى‌كه از جور و ظلم پر شده باشد. ساكنان آسمان و زمین از او خشنود می‌شوند، مال را در بین مردم به‌طور صحیح تقسیم می‌کند. کسی پرسید چگونه صحیح تقسیم می‌کند؟ فرمود: در میان مردم به‌طور مساوی قسمت می‌کند و خدا دل‌هاى امّت محمّد را از بى‌نیازى پر می‌كند و ایشان را عدل او فرا می‌گیرد».

و در روایت دیگر است:

«یَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی یُواطِئُ اسْمُهُ اسْمِی
 
وَخُلْقُهُ خُلْقِی فَیَمْلَاُها عَدْلا وَقِسْطاً كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً»؛[5]

« مردى از اهل‌بیت من كه اسمش، اسم من و خُلقش خلق من است قیام می‌کند، پس زمین را از عدل و داد پر می‌كند، چنان‌كه از ظلم و جور پر شده باشد».

و در حدیث دیگر از پیغمبر اكرم(ص) نقل شده است:

«لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیا إِلاّ یَوْمٌ واحِدٌ، لَطَوَّلَ اللهُ ذلِكَ الْیَوْمَ حَتّى یَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِی، فَیَمْلَاُها عَدْلا وَقِسْطاً كَما مُلِئَتْ جَوْراً وَظُلْماً»؛[6]

«اگر از دنیا باقى نماند مگر یك روز، خدا آن روز را طولانى و بلند می‌کند، تا مردى از فرزندان من قیام کند، پس دنیا را از عدل و داد پرکند، چنان‌که از جور و ظلم پر شده باشد».

معناى احادیث فوق

شاید بسیارى معناى این احادیث را واضح بدانند و بین «قسط» و

 

 

[1]. احمد بن حنبل، مسند، ج3، ص36 - 37، 52.

[2]. ابو داوود سجستانی، سنن ابى‌داوود، ج2، ص309 - 310.

[3]. ر.ك: حاکم نیشابوری، المستدرک، ج4، ص465؛ صافى گلپایگانى، منتخب‌الاثر، ص142، 146.

[4]. احمد بن حنبل، مسند، ج3، ص37؛ اربلى، کشف‌الغمه، ج3، ص284؛ صافى گلپایگانى، منتخب‌الاثر، ص147.

[5].‌ طبرانى، المعجم‌الکبیر، ج10، ص137؛ اربلى، کشف‌الغمه، ج3، ص271؛ ابن‌بلبان فارسى، صحیح، ج15، ص238؛ صافى گلپایگانى، منتخب‌الاثر، ص179.

[6]. کوفى، مناقب الامام امیرالمؤمنین(علیه السلام) ، ‌ج2، ص173؛ صدوق، کمال‌الدین، ص318؛ طوسى، الغیبه، ص180، 425؛ صافى گلپایگانى، منتخب‌الاثر، ص247.

نويسنده: