مسأله97. خون انسان و هر حیوانی كه خون جهنده دارد، یعنی حیوانی كه اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن میكند، نجس است. پس خون حیوانی كه مانند ماهی و پشه خون جهنده ندارد، پاك میباشد.
مسأله98. اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری كه در شرع معین شده بكشند و خون آن به مقدار معمول بیرون آید، خونی كه در بدنش میماند پاك است؛ ولی اگر به علت نفس كشیدن یا به واسطه این كه سر حیوان در جای بلندی بوده، خون به بدن حیوان برگردد، آن خون نجس است و احتیاط لازم اجتناب از خون باقیمانده در اجزای حرام حلال گوشت است.
مسأله99. بنابر احتیاط واجب از تخم مرغی كه ذرهای خون در آن است باید اجتناب كرد، ولی اگر خون در زرده باشد تا پوست نازك روی آن پاره نشده، سفیده پاك میباشد.
مسأله100. خونی كه گاهی موقع دوشیدن شیر دیده میشود، نجس است و شیر را نجس میكند.
مسأله101. خونی كه از لای دندانها میآید، اگر به واسطه مخلوطشدن با آب دهان از بین برود، پاك است، ولی بهتر آن است كه آن را فرو نبرند.
مسأله102. خونی كه به واسطه كوبیدهشدن، زیر ناخن یا زیر پوست میمیرد، اگر طوری شود كه دیگر به آن خون نگویند پاك است، و اگر به آن خون بگویند نجس است، و در این صورت اگر مشقت ندارد باید برای وضو و غسل آن را برطرف سازند، و اگر مشقت دارد باید اطراف آن را به طوری كه نجاست زیاد نشود بشویند و پارچه یا چیزی، مثل پارچه بر آن بگذارند و روی پارچه دست تر بكشند و احتیاطاً تیمم هم بكنند.
مسأله103. اگر انسان نداند كه خون، زیر پوست مرده یا گوشت به واسطه كوبیدهشدن به آن حالت در آمده پاك است.
مسأله104. اگر موقع جوشیدن غذا، ذرهای خون در آن بیفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس میشود و جوشیدن و حرارت و آتش، پاككننده نیست.
مسأله105. زردابهای كه در حال بهبودی زخم در اطراف آن پیدا میشود، اگر معلوم نباشد كه با خون مخلوط است، پاك میباشد.