سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

1. آب

مسأله150. آب با چهار شرط، چیز نجس را پاك می‎كند:

اول ـ آن كه مطلق باشد. پس آب مضاف، مانند گلاب و عرق بید چیز نجس را پاك نمی‎كند.

دوم ـ آن كه پاك باشد.

سوم ـ آن كه وقتی چیز نجس را می‎شویند، آب مضاف نشود و بو یا رنگ یا مزه نجاست هم نگیرد.

چهارم ـ آن كه بعد از آب‌كشیدن چیز نجس، عین نجاست در آن نباشد و پاك‌شدن چیز نجس با آب قلیل، یعنی آب كمتر از كُر شرط‎های دیگری هم داردكه بعداً گفته می‎شود.

مسأله151. ظرف نجس را با آب قلیل باید سه مرتبه شست و در كُر و جاری یك مرتبه كافی است، ولی ظرفی را كه سگ لیسیده یا از آن ظرف آب یا چیز روان دیگری خورده، باید اول با خاك پاك، خاك‌مال كرد، و بعد با آب قلیل دو مرتبه و با كُر یا جاری نیز احتیاطاً دو مرتبه شست؛ و هم‌چنین ظرفی را كه آب دهان سگ در آن ریخته، بنابر احتیاط واجب باید پیش از شستن، خاك‌مال كرد.

مسأله152. اگر دهانه ظرفی كه سگ دهن زده، تنگ باشد و نشود آن را خاك‌مال

 

كرد، چنان‌چه ممكن است باید پارچه‎ای به چوبی بپیچند و توسط آن، خاك را به آن ظرف بمالند، و اگر ممكن نیست باید خاك را در آن بریزند و به شدت حركت دهند تا به همه آن ظرف برسد.

مسأله153. ظرفی را كه خوك بلیسد یا از آن چیز بخورد، با آب قلیل باید هفت مرتبه شست و در كُر و جاری نیز احتیاطاً هفت مرتبه بشویند، و لازم نیست آن را خاك‌مال كنند، اگر چه احتیاط مستحب آن است كه خاك‌مال شود.

مسأله154. اگر ظرفی را كه به شراب نجس شده، با آب قلیل مثل سایر ظرف‎ها آب بكشند، پاك می‎شود، ولی مستحب است كه آن را هفت مرتبه بشویند.

مسأله155. كوزه‎ای كه از گِل نجس ساخته شده و یا آب نجس در آن فرو رفته است، اگر در آب كُر یا جاری بگذارند، به هر جای آن كه آب برسد پاك می‎شود، و اگر بخواهند باطن آن هم پاك شود باید به قدری در آب كُر یا جاری بماند كه آب به تمام آن فرو رود.

مسأله156. ظرف نجس را با آب قلیل به دو طریق می‎شود آب كشید:

یكی آن كه سه مرتبه پر كنند و خالی كنند، و دیگر آن كه سه دفعه قدری آب در آن بریزند و در هر دفعه آب را طوری در آن بگردانند كه به جاهای نجس آن برسد و بیرون بریزند.

مسأله157. اگر ظرف بزرگی، مثل پاتیل و خمره نجس شود، چنان‌چه سه مرتبه آن را از آب پر كنند و خالی كنند پاك می‎شود؛ و هم‌چنین است اگر سه مرتبه از بالا آب در آن بریزند، به طوری كه تمام اطراف آن را بگیرد و در هر دفعه آبی كه ته آن جمع می‎شود بیرون آورند، و احتیاط واجب آن است كه در هر دفعه ظرفی را كه با آن آب‎ها را بیرون می‎آورند آب بكشند.

مسأله158. اگر مس نجس و مانند آن را آب كنند و آب بكشند، ظاهرش پاك می‎شود.

مسأله159. تنوری كه به بول نجس شده است، اگر دو مرتبه از بالا آب در آن بریزند، به‌طوری كه تمام اطراف آن را بگیرد پاك می‎شود؛ و در غیر بول، اگر بعد از بر طرف‌شدن نجاست یك مرتبه به دستوری كه گفته شد آب در آن بریزند كافی است، و بهتر است كه

 

گودالی ته آن بكنند تا آب‎ها در آن جمع شود و بیرون بیاورند، و بعد آن گودال را با خاك پاك پر كنند.

مسأله160. اگر چیز نجس را بعد از برطرف‌كردن عین نجاست، یك مرتبه در آب كر یا جاری فرو برند كه آب به تمام جاهای نجس آن برسد، پاك می‎شود، و در فرش و لباس و مانند این‌ها فشار لازم نیست.

مسأله161. اگر بخواهند چیزی را كه به بول نجس شده با آب قلیل آب بكشند، چنان‌چه یك مرتبه آب روی آن بریزند و از آن جدا شود، در صورتی كه بول در آن چیز نمانده باشد، یك مرتبه دیگر كه آب روی آن بریزند پاك می‎شود، ولی لباس و فرش و مانند این‌ها را باید بعد از هر دفعه فشار دهند تا غساله آن بیرون آید. و غساله، آبی است كه معمولاً در وقت شستن و بعد از آن از چیزی كه شسته می‎شود، خود به خود یا به وسیله فشار جدا می‎شود.

مسأله162. اگر چیزی به بول پسر شیرخواری كه غذاخور نشده و شیر خوك و زن كافره نخورده، نجس شود، چنان‌چه یك مرتبه آب روی آن بریزند كه به تمام جاهای نجس آن برسد پاك می‎شود، ولی احتیاط مستحب آن است كه یك مرتبه دیگر هم آب روی آن بریزند، و در لباس و فرش و مانند این‌ها فشار لازم نیست.

مسأله163. اگر چیزی به غیر بول نجس شود، چنان‌چه بعد از برطرف‌كردن نجاست یك مرتبه آب روی آن بریزند و از آن جدا شود پاك می‎گردد، و نیز اگر در دفعه اولی كه آب روی آن می‎ریزند تا بعد از برطرف‌شدن نجاست، آب‌ریختن را ادامه دهند به‌طوری كه پس از زوال نجاست هم آب روی آن بیاید پاك می‎شود؛ ولی در هر صورت، لباس و مانند آن را باید فشار دهند تا غساله آن بیرون آید.

مسأله164. اگر حصیر نجس را كه با نخ بافته شده در آب كُر یا جاری فرو برند، بعد از برطرف‌شدن عین نجاست پاك می‎شود؛ و اگر بخواهند آن را با آب قلیل آب بكشند، فشار دادن آن لازم نیست و رسیدن آب مطلق به باطن نخ‎های آن كافی است.

مسأله165. اگر ظاهر گندم و برنج و صابون و مانند این‌ها نجس شود، با فرو بردن آن‌ها در آب كر یا جاری پاك می‌شود، و اگر باطن آن‌ها نجس شود، چنان‌چه آن‌ها را در

 

ظرفی ریخته و در آب كُر یا جاری بگذارند و به قدری بماند كه رطوبت آب پاك به باطن آن‌ها تا آنجایی كه رطوبت نجس سرایت كرده برسد، بعید نیست كه گفته شود همین اندازه در تطهیر باطن آن‌ها كافی است، به شرط آن كه رطوبت نجس باطن آن‌ها قبل از تطهیر خشك شده باشد.

مسأله166. اگر انسان شك كند كه آب نجس به باطن صابون رسیده یا نه، باطن آن پاك است.

مسأله167. اگر ظاهر برنج و گوشت یا چیزی مانند این‌ها به غیر بول نجس شده باشد چنان‌چه آن را در ظرف پاكی بگذارند و بعد از زوال عین نجس، یك مرتبه آب روی آن بریزند و خالی كنند پاك می‎شود، و اگر به بول نجس شده، بعد از زوال عین، دو مرتبه آب روی آن بریزند و خالی كنند، پاك می‎شود و ظرف آن هم پاك می‎گردد؛ ولی اگر بخواهند لباس یا چیزی را كه فشار لازم دارد در ظرفی بگذارند و آب بكشند، باید در هر مرتبه كه آب روی آن می‌ریزند، آن را فشار دهند و ظرف را كج كنند تا غساله‎ای كه در آن جمع شده بیرون بریزد.

مسأله168. لباس نجسی را كه به نیل و مانند آن رنگ شده اگر در آب كر یا جاری فرو برند و آب پیش از آن كه به واسطه رنگ پارچه مضاف شود به تمام آن برسد، آن لباس پاك می‎شود، اگر چه موقع فشاردادن، آب مضاف یا رنگین از آن بیرون آید.

مسأله169. اگر لباسی را در كر یا جاری ‎آب بكشند، و بعد مثلاً لجن آب در آن ببینند، چنان‌چه احتمال ندهند كه جلوگیری از رسیدن آب كرده، آن لباس پاك است.

مسأله170. اگر بعد از آب‌كشیدن لباس و مانند آن خرده گِل یا اشنان در آن دیده شود و بداند كه آب مطلق زیر آن گِل یا اشنان رسیده، پاك است، ولی اگر آب نجس به باطن گِل یا اشنان رسیده باشد، ظاهر گِل و اشنان پاك و باطن آن‌ها نجس است.

مسأله171. هر چیز نجس تا عین نجاست را از آن برطرف نكنند پاك نمی‎شود، ولی اگر بو یا رنگ نجاست در آن مانده باشد اشكال ندارد. پس اگر خون را از لباس برطرف كنند و لباس را آب بكشند و رنگ خون در آن بماند پاك می‎باشد، اما چنان‌چه به واسطه بو یا رنگ یقین كنند یا احتمال دهند كه ذره‎های نجاست در آن چیز مانده، نجس است.

 

مسأله172. اگر نجاست بدن را در آب كر یا جاری برطرف كنند، بدن پاك می‎شود، و بیرون‌آمدن و دوباره در آب‌رفتن لازم نیست.

مسأله173. غذای نجسی كه لای دندان‎ها مانده، اگر آب در دهان بگردانند و به تمام غذای نجس برسد، پاك می‎شود.

مسأله174. اگر موی سر و صورت را با آب قلیل آب بكشند، بنابر احتیاط واجب باید فشار دهند كه غساله آن جدا شود.

مسأله175. اگر جایی از بدن یا لباس را با آب قلیل آب بكشند، اطراف آنجا كه متصل به آن است و معمولاً موقع آب‌كشیدن آنجا نجس می‎شود، با پاك‌شدن جای نجس پاك می‎شود، و هم‌چنین است اگر چیز پاكی را پهلوی چیز نجس بگذارند و روی هر دو آب بریزند. پس اگر برای آب‌كشیدن یك انگشت نجس، روی همه انگشت‎ها آب بریزند و آب نجس به همه آن‌ها برسد، بعد از پاك‌شدن انگشت نجس، تمام انگشت‎ها پاك می‎شود.

مسأله176. گوشت و دنبه‎ای كه نجس شده مثل چیزهای دیگر آب كشیده می‎شود، و هم‌چنین است اگر بدن یا لباس چربی كمی داشته باشد كه از رسیدن آب به آن‌ها جلوگیری نكند.

مسأله177. اگر ظرف یا بدن نجس باشد، و بعد به طوری چرب شود كه از رسیدن آب به آن‌ها جلوگیری كند، چنان‌چه بخواهند ظرف و بدن را آب بكشند، باید چربی را برطرف كنند تا آب به آن‌ها برسد.

مسأله178. چیز نجسی كه عین نجاست در آن نیست، اگر زیر شیری كه متصل به كُر است یك دفعه بشویند، پاك می‎شود، و نیز اگر عین نجاست در آن باشد، چنان‌چه عین نجاست آن، زیر شیر یا به وسیله دیگر برطرف شود، و آبی كه از آن چیز می‎ریزد بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد، با آب شیر پاك می‎گردد. اما اگر آبی كه از آن می‎ریزد، بو یا رنگ یا مزه نجاست گرفته باشد، باید به قدری آب شیر روی آن بریزند تا در آبی كه از آن جدا می‎شود بو یا رنگ یا مزه نجاست نباشد.

مسأله179. اگر چیزی را آب بكشد و یقین كند پاك شده و بعد شك كند كه عین نجاست را از آن برطرف كرده یا نه، چنان‌چه موقع آب‌كشیدن، متوجه برطرف‌كردن عین

 

نجاست بوده، آن چیز پاك است، و اگر متوجه برطرف‌كردن عین نجاست نبوده، باید دوباره آن را آب بكشد.

مسأله180. زمینی كه آب در آن فرو نمی‎رود و از محل نجس هم به محل دیگر جاری نمی‎شود، اگر نجس شود با آب قلیل پاك نمی‎گردد مگر آن كه غساله آن را با پارچه یا ظرف بگیرند، ولی زمینی كه روی آن شن یا ریگ باشد چون آبی كه روی آن می‎ریزند از آن جدا شده و در شن و ریگ فرو می‎رود، با آب قلیل پاك می‎شود.

مسأله181. زمین سنگ‌فرش و آجر‌ فرش و زمین سختی كه آب در آن فرو نمی‎رود، اگر نجس شود با آب قلیل پاك می‎گردد، ولی باید به قدری آب روی آن بریزند كه جاری شود. و چنان‌چه آبی كه روی آن ریخته‎اند از سوراخی بیرون رود، همه زمین پاك می‎شود، و اگر بیرون نرود جایی هم كه آب‎ها جمع می‎شود پاك است، مگر آن كه غساله بول باشد كه نجس می‎شود، و برای پاك‌شدن محل غساله كافی است كه غساله آن را در هر مرتبه به وسیله ظرف یا پارچه بگیرند.

مسأله182. اگر ظاهر نمك سنگ و مانند آن نجس شود، با آب كمتر از كُر هم پاك می‎شود.

مسأله183. اگر شكر آب شده نجس را قند كنند و در آب كُر یا جاری بگذارند پاك نمی‎شود.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: