سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

2. صاحب عادت وقتیه

مسأله493. زنانی كه عادت وقتیه دارند، سه دسته‌اند:

اول ـ زنی كه دو ماه پشت سر هم در وقت معین خون حیض ببیند و بعد از چند روز پاك شود ولی شماره روزهای آن در این دو ماه یك اندازه نباشد، مثلاً دو ماه پشت سر هم، روز اول ماه خون ببیند ولی ماه اول هفتم و ماه دوم روز هشتم از خون پاك شود، كه این زن باید روز اول ماه را روز اول عادت خود قرار دهد.

دوم ـ زنی كه از خون پاك نمی‎شود ولی دو ماه پشت سر هم در وقت معین، خون او نشانه‎های حیض را دارد، یعنی غلیظ و سیاه و گرم است و با فشار و سوزش می‎آید، و بقیه آن نشانه استحاضه را دارد و شماره روزهایی كه خون او نشانه حیض دارد، در این دو ماه یك اندازه نیست، مثلاً در ماه اول از اول ماه تا هفتم و در ماه دوم از اول ماه تا هشتم، خون او نشانه‎های حیض و بقیه نشانه استحاضه را داشته باشد، كه این زن هم باید روز اول ماه را روز اول عادت حیض خود قرار دهد.

سوم ـ زنی كه دو ماه پشت سر هم در وقت معین سه روز یا بیشتر، خون حیض ببیند بعد پاك شود و دو مرتبه خون ببیند و تمام روزهایی كه خون دیده با روزهایی كه در وسط پاك بوده، از ده روز بیشتر نشود ولی ماه دوم كمتر یا بیشتر از ماه اول باشد، مثلاً در ماه اول، هشت روز و در ماه دوم نه روز باشد، كه این زن هم باید روز اول ماه را روز اول عادت حیض خود قرار‎ دهد.

مسأله494. زنی كه عادت وقتیه دارد، اگر در وقت عادت خود دو روز پیش از عادت خون ببیند اگرچه آن خون، نشانه‎های حیض را نداشته باشد، باید به احكامی كه برای حایض گفته شد، عمل نماید، و اگر بعد بفهمد حیض نبوده، مثل آن كه پیش از سه روز پاك شود، باید عبادت‎هایی را كه به جا نیاورده قضا نماید.

مسأله495. زنی كه عادت وقتیه دارد، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند و نتواند حیض را به واسطه نشانه‎های آن تشخیص دهد، باید شماره عادت خویشان خود را حیض قرار دهد؛ چه پدری باشند و چه مادری، زنده باشند یا مرده، ولی در صورتی می‎تواند عادت آنان را حیض خود قرار دهد كه شماره روزهای حیض همه آنان یك ‌اندازه باشد و اگر شماره روزهای حیض آنان یك اندازه نباشد، مثلاً عادت بعضی پنج روز و عادت بعضی دیگر هفت روز باشد، نمی‎تواند عادت آنان را حیض خود قرار دهد، مگر این كه كسانی كه

 

عادتشان با دیگران فرق دارد به قدری كم باشند كه در مقابل آنان هیچ حساب شوند، كه در این صورت باید عادت بیشتر آنان را حیض خود قرار دهد. مع ذلك احتیاط واجب این است كه این زن كه به عادت خویشان رجوع می‎كند، اگر عادت آن‌ها از هفت روز كمتر است، پس از پایان مدت عادت خویشانش تا هفت روز هم آنچه را حایض باید ترك كند، ترك نماید و هم آنچه را مستحاضه باید انجام دهد، انجام دهد، و هم‌چنین اگر عادت خویشانش از هفت روز بیشتر است، در فاصله بین هفت روز تا پایان عادت آن‌ها احتیاط مذكور را مراعات نماید.

مسأله496. زنی كه عادت وقتیه دارد و شماره عادت خویشان خود را حیض قرار می‎دهد، باید روزی را كه در هر ماه اول عادت او بوده، اول حیض خود قرار دهد، مثلاً زنی كه هر ماه روز اول ماه خون می‎دیده و گاهی روز هفتم و گاهی روز هشتم پاك می‎شده، چنان‌چه یك ماه، دوازده روز خون ببیند و عادت خویشانش هفت روز باشد، باید هفت روز اول ماه را، حیض و باقی را استحاضه قرار دهد.

مسأله497. زنی كه باید شماره عادت خویشان خود را حیض قرار دهد چنان‌چه خویش نداشته باشد، یا شماره عادت آنان مثل هم نباشد، باید در هر ماه از روزی كه خون می‎بیند، شش روز یا هفت روز را، حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد؛ و احوط آن است كه آنچه را ماه اول، حیض قرار داده، در ماه‎های بعد هم همان مقدار را حیض قرار دهد، ولی اگر صاحب عادت وقتیه باشد و عادت او در روزهای وسط یا آخر خون باشد، باید شش روز یا هفت روز وسط یا آخر را كه در عادت است، حیض قرار دهد.

موضوع: 
نويسنده: