مسأله682. هرگاه بترسد كه اگر آب را به مصرف وضو يا غسل برساند خود او يا عيال و اولاد او، يا رفيقش و كساني كه با او مربوطند، مانند نوكر و كلفت از تشنگي بميرند، يا مريض شوند، يا به قدري تشنه شوند كه تحمل آن مشقت دارد، بايد به جاي وضو و غسل تيمم نمايد و نيز اگر بترسد حيواني كه مال خود او است، از تشنگي تلف شود، بايد آب را به آن حيوان بدهد و تيمم نمايد، و هم‌چنين است اگر كسي كه حفظ جان او واجب است، به طوري تشنه باشد كه اگر انسان آب را به او ندهد تلف شود.
مسأله683. اگر غير از آب پاكي كه براي وضو و غسل دارد، آب نجسي هم به مقدار آشاميدن خود و كساني كه با او مربوطند داشته باشد، بايد آب پاك را براي آشاميدن بگذارد و با تيمم نماز بخواند، ولي چنان‌چه آب را براي حيوانش بخواهد، بايد آب نجس را به آن حيوان بدهد و با آب پاك، وضو و غسل را انجام دهد.