مسأله776. نافله نماز ظهر پیش از نماز ظهر خوانده میشود، و وقت فضیلت آن از اول ظهر است تا موقعی كه آن مقدار از سایه شاخص كه بعد از ظهر پیدا میشود به اندازه دو هفتم شاخص شود، مثلاً اگر درازی شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سایه آن به دو وجب رسید، آخر وقت فضیلت نافله ظهر است، و تا آخر وقت فریضه هر گاه پیش از نماز ظهر به قصد ادا به جا آورد صحیح است، و هم‌چنین وقت اداء نافله عصر تا وقت اداء فریضه عصر است.
مسأله777. نافله عصر پیش از نماز عصر خوانده میشود، و وقت فضیلت آن تا موقعی است كه سایه شاخص به چهار هفتم آن برسد، و چنان‌چه بخواهد نافله ظهر را بعد از نماز ظهر یا نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند، بنابر احتیاط واجب نیت ادا و قضا نكند، و به قصد ما فی الذمه به جا آورد.
مسأله778. وقت نافله مغرب بعد از تمام‌شدن نماز مغرب است تا وقتی كه سرخی طرف مغرب كه بعد از غروب‌كردن آفتاب در آسمان پیدا میشود از بین برود، اگر چه بعید نیست امتداد وقت نافله مغرب به امتداد وقت آن فریضه باشد.
مسأله779. وقت نافله عشا بعد از تمام‌شدن نماز عشا تا نصف شب است، و بهتر است بعد از نماز عشا بلافاصله خوانده شود.
مسأله780. نافله صبح پیش از نماز صبح خوانده میشود و وقت آن بعد از فجر اول است تا وقتی كه سرخی طرف مشرق پیدا شود، و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح گفته شد؛ و ممكن است نافله صبح را بعد از نافله شب بلافاصله خواند.
مسأله781. وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح، و بهتر است نزدیك اذان صبح خوانده شود.
مسأله782. مسافر و كسی كه برای او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، میتواند آن را در اول شب به جا آورد.