سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

احكام كفالت

مسأله 2331. كفالت آن است كه انسان ضامن شود كه هر وقت طلبكار بدهكار را خواست، به دست او بدهد، و به كسی كه این‌طور ضامن می‎شود كفیل می‎گویند.

مسأله 2332. كفالت در صورتی صحیح است كه كفیل به هر لفظی اگر چه عربی نباشد به طلبكار بگوید كه من ضامنم هر وقت بدهكار خود را بخواهی به دست تو بدهم، و طلبكار هم قبول نماید.

مسأله 2333. كفیل باید مكلف و عاقل باشد، و او را در كفالت مجبور نكرده باشند، و بتواند كسی را كه كفیل او شده حاضر نماید.

مسأله 2334. یكی از پنج چیز، كفالت را به هم می‎زند:

اول ـ كفیل، بدهكار را به دست طلبكار بدهد.

دوم ـ طلب طلبكار داده شود.

سوم ـ طلبكار از طلب خود بگذرد.

چهارم ـ بدهكار بمیرد.

پنجم ـ طلبكار كفیل را از كفالت آزاد كند.

مسأله 2335. اگر كسی به زور بدهكار را از دست طلبكار رها كند، چنان‌چه طلبكار دسترسی به او نداشته باشد، كسی كه بدهكار را رها كرده، باید او را به دست طلبكار بدهد و یا طلب طلبكار را بپردازد.

 

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: