امام حسن(علیه‌السلام) از همه خلق خدا راستگوتر بود. هر زمان به در مسجد مي‌رسيد، سر بلند مي‌كرد و مي‌فرمود:
«خدايا، ميهمانت در کنار در خانة توست، اي احسان‌کننده!، گناهکار به‌سوي تو آمده است، پس از زشتيِ آنچه که در نزد من است با زيبايی آنچه که نزد توست درگذر، اي بزرگوار».
[1]. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابي‌طالب، ج3، ص180؛ بحرانی اصفهانی، عوالم‌العلوم، ص130؛ ابوعلم، اهل‌البيت (علیهم‌السلام) ، ص270.