جمعه: 10/فرو/1403 (الجمعة: 19/رمضان/1445)

خانه كعبه

﴿إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِینَ *  فِیهِ آیَاتٌ بَیِّـنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِیمَ﴾؛[1]

«اولین خانه‌ای که برای (بندگی و خداپرستی) مردم ایجاد شد، خانة فرخندة مکه (کعبه) که راهنمای همگان (به خداپرستی، قبله) می‌باشد و در آن نشانه‌های روشنی (از خداپرستی) از قبیل مقام ابراهیم است».

 

كعبه، اوّلین خانه‌ای است كه به‌منظور پرستش خدای یگانه و برای عموم بشر، از سیاه و سفید، عرب و عجم، زن و مرد، عالم و جاهل، فقیر و غنی و همه اصناف و طبقات و رنگ‌ها و نژادها ساخته شده تا در آنجا همه در عالی‌ترین مظاهر برادری و برابری، خدا را بپرستند و امتیازات قبیله‌ای و نژادی و جغرافیایی را كنار گذارده، جامه‌های كبر و نخوتِ امپراطوری و سلطنتی و گردنكشی و استثمار خلق خدا را از خود خلع كنند.

این خانه با همه شرافت و عظمت، به‌ مرور زمان به‌ صورت بزرگترین نمایشگاه بت‌پرستی و نیایش در برابر پیكره‌ها درآمده بود؛ ازاین‌رو رسول خدا‌(ص) وقتی به مكّه رسید و از مركب فرود آمد، پیش از هر كار به شكستن اَصنام و اَوثان پرداخت.

سیصد و شصت بت در اطراف خانه كعبه نصب بود كه از میان آنها «بُت هبل» را بزرگتر می‌دانستند.

بت‌ها را در زمین محكم و استوار كرده بودند. پیامبر اكرم‌(ص)  با چوبی به آنها اشاره می‌كرد، یا گوشه كمان در چشم آنها می‌خلانید، و این آیه را قرائت می‌فرمود:

﴿وَقُلْ جآءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقاً﴾؛[2]

 

«و بگو که حق آمد و باطل نابود شد؛ به‌درستی‌که باطل، نابود شدنی است».

بت‌ها با آن اشاره بر روی زمین سرنگون می‌شدند. برحسب روایتِ الارشاد، این سیصد و شصت بت را با رصاص به‌هم بسته بودند.[3]

پیامبر‌(ص) از علی‌‌(علیه‌السلام) مشتی سنگ‌ریزه گرفته و بر آنها زد و آیه ﴿قُلْ جاءَ الْحَقُّ ... ﴾ را قرائت نمود، همه بت‌ها به رو افتادند؛ سپس همه را از مسجد بیرون بردند و شكستند.

 

[1] آل عمران، 96 ـ 97.

[2]. اسراء، 81.

[3]. مفید، الارشاد، ج1، ‌ص138.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: