پنجشنبه: 30/فرو/1403 (الخميس: 9/شوال/1445)

برنامة اخلاقی اسلام

در این دنیای پرغوغا كه بسیاری از مردم از فشار مادّیّات و مدنیّت (منهای انسانیّت) خسته شده و از سرگردانی‎هایی كه توجّه به مادّیّات برای بشر فراهم نموده، به ستوه آمده و از رواج فساد اخلاق، فحشا و بی‎عفّتی و خدعه و نیرنگ رنج می‎برند، نیاز جامعه به معنویّات و اخلاق هر روز آشكارتر می‎شود. جمعیّتی به‌ نام تسلیحات اخلاقی تشكیل شده است كه متأسّفانه چون برنامه كار آنها به‌طور جامع و

 

مستقیم از تعالیم مقدّسه اسلام الهام نمی‎گیرد، موفقیّتی به ‌دست نمی‎آورند و اگر هم سروصدایی بلند كنند، بسیار محدود و گاهی ممكن است با اغراض سیاسی توأم باشد. از این‌گونه جمعیّت‎ها و سازمان‎های ضعیف، كاری ساخته نیست؛ و نمی‎توانند در قلب و روح بشر وارد شده و او را در برابر همه این خطرات بیمه نمایند.

یگانه راهی كه بشر را به سرمنزل رستگاری می‎رساند، راه اسلام است. همان آیینی كه تعالیم و برنامه‎های آن، همه‌جانبه و در هر عصر و زمان مترقّی‎ترین تعالیم است. همان دینی كه معنویّت و روحانیّت آن، دل‎های بشر را تحت نفوذ گرفته و ماه رمضانش، وضع و اوقات كار و پیشه، اداره و برنامه زندگی و... را عوض می‎كند.

اسلام برنامه تسلیحات اخلاقی عمیقی از چهارده‌ قرن پیش به اجرا گذارده كه اگر همه باهم همكاری كنند تا این برنامه از هر لحاظ اجرا شود، سطح اخلاق فاضله به میزان بی‎سابقه‎ای بالا خواهد رفت.

این برنامه تسلیحاتی اسلام در مقابل سپاه خشم و شهوت، بی‌عفّتی و ناپاكی، جنایت و خیانت، حبّ مال و جاه، بی‎رحمی، حرص، حسد، ظلم و ستم، تجاوز به حقوق ضعفا، ضعف اعصاب و ضعف روح، ناتوانی اراده و آفات دیگر، همان برنامه ماه رمضان است.

البتّه اسلام برنامه‎های اخلاقی و اجتماعی دیگر، بسیار دارد كه چون موضوع گفتار ما نمی‎باشد، بحث درباره آن را به فرصتی دیگر محوّل می‎كنیم.

 

برای ما توجّه به برنامه‎های ماه رمضان لازم و مفید است؛ زیرا می‎توانیم با برنامه‎های آن نقاط ضعف و نواقص امور خود را برطرف كنیم.

آری، ماه رمضان، ماه روزه، قرائت قرآن، دعا و ذكر خدا، توبه و اعاده حیثیّت، ماه كمك به مستمندان و صله رحم، ادب و حسن خلق بوده و دستوراتش به‌قدری جالب و ارزنده است كه ارزش آن را با جواهرات و اموال این دنیا نمی‎توان سنجید. ثواب تمام اعمال حسنه و كارهای نیك در این ماه بیش از ماه‎های دیگر است.

قرائت قرآن مجید ـ ‎به‌ویژه اگر با تأمّل در معانی آیات آن توأم باشد‎ ـ ما را به معارف حقیقی و به عالم انسانیّت، آشنا كرده و امراض روحی را شفا می‎بخشد.

موضوع: 
نويسنده: