برخي از ملل (مانند: مسيحيها) شرط آمرزش گناه را اقرار و اعتراف در حضور كشيش و رهبر روحاني ميدانند.
اين نوع تكفير گناه و توبه سبب بيرون‌افتادن رازها و اسرار و افشاي عيب در نزد كساني كه به آن آگاهي ندارند، ميشود و باعث ميگردد كه گناهكار علاوه بر آنكه در پيشگاه وجدان، خويشتن را شرمنده و بيآبرو ببيند، در نزد ديگران نيز حيثيّت و شرافتش لكّهدار و سوءسابقهاش آشكار گردد و نيز سبب ميشود كه كشيشها و پاپها به‌عنوان مالكان دروغينِ عفو و بخشش گناه و ولي‌نعمت گناهكاران مطرح شوند.