جمعه: 31/فرو/1403 (الجمعة: 10/شوال/1445)

شب قدر

﴿إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ﴾؛[1]

«ما [قرآن را] در شب قدر نازل كردیم».

﴿إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُبَارَكَةٍ﴾؛[2]

«ما آن را در شبی فرخنده نازل كردیم».

«شب قدر»، شب نور، رحمت، شب نزول قرآن و مَطْلَع خیرات و سعادات، و هنگام نزول بركات و سرآغاز زندگی نوین بشر و مبدأ تحوّل و تاریخ كمال واقعی انسان‎هاست.

شبی كه اگر نبود و نیامده بود، شب تیره بدبختی انسان به پایان نمی‎رسید و بامداد نیك‎بختی او طلوع نمی‎كرد و از بند اسارت اقویا و استعمارگران آزاد نمی‎گشت.

شب قدر، لیله مباركه، شب آزادی بشر و اعلان حقوق انسان و حكومت عدالت و دادگستری است.

شبی كه برای ملّت‎های غفلت‌زده، ناآگاه و آلوده به فساد و تباهی و گمراهی، صبح هدایت و بیداری و آگاهی و رستگاری گشت و بزرگ‎ترین و گرامی‎ترین كتب آسمانی ـ ‎كه إلی الأبد و جاودان، راهنمای بشر و ضامن سعادت است ـ نازل شد و با اشراق ملكوتی،

 

جهان را از ظلمت شرك و ثنویّتِ مجوس، تثلیث ترسا، خرافات یهود و بت‎پرستی و... به روشنایی توحید و پرستش خدای یگانه راهبر شد.

اگر این شب نبود، تمدّن عظیم اسلامی با آن‌همه ارزش‎ها و علوم، معارف، اخلاقیّات، عرفان، فقه، فلسفه و... شخصیّت‎های والای پرورش‌یافته در دامن آن نیز وجود نداشت.

مدارجی كه بشر پس از نزول قرآن طی كرده و به منازل و معارجی كه پس از این می‎رسد، همه از بركات این شب و هدایت قرآن است.

برای اینكه تأثیر این شب عزیز در پیشرفت اهداف انسانی و ترقّی جامعه بشری آشكار شود، موفقیّت‎های بزرگ و حركت‎ها و جهش‎هایی را ـ ‎كه تحت‌تأثیر تعالیم آزادی‌بخش قرآن در علم و صنعت و تمدّن در طول چهارده ‌قرن، نصیب انسان شده است‎ ـ در نظر بگیریم و با زندگی كم‌تحرّك و خاموش و كم‌نور پیش از آن مقایسه كنیم تا معلوم شود چگونه جنبش و نهضت اسلام و قیام مسلمین و رسالت پیامبر بزرگ خدا محمّد بن عبدالله‌(ص) ‎مبدأ اصلاحات، جنبش‎ها و انقلاب‌های آزادی‌خواهانه و مترقّی گردید و كاروان بشریّت را با سرعت و شتاب روزافزون، هرچه بیشتر به‌پیش برد و این آدمیزاد را كه صدها قرن بود با كندی و سستی و ناتوانی گام برمی‎داشت، در ظرف چهارده ‌قرن به كجا رسانید و دامنه فكر و اندیشه او را از حدود زمین و ماه و كرات درگذرانید.

 

آری، قرآن افكار را دگرگون كرده و شخصیّت انسان را محترم شمرد؛ و حقوق بشر را با صراحت اعلام كرد و پرستش افراد را محكوم كرده و قدرت‎های شخصی را درهم‌ شكست؛ و هیئت‌حاكمه را محدود و از آن تجمّلات، تبذیرها، امتیازات و حیف‌ومیل بیت‌المال و غارت دسترنج مردم بازداشت و برای همه، حقوق مدنی متساوی قرار داد.

پس، شب قدر از فرصت‎های بسیار ارزنده و مغتنم است و ما باید این شب را برای تفكّر در اوضاع اسلامی و توجّه بیشتر به تعالیم قرآن مجید غنیمت بدانیم و به‌مقدار ارتباط خود با قرآن و احكام آن، كاملاً رسیدگی كنیم.

باید از لیالی متبرّكه «احیاء» ـ ‎كه در فضیلت آن و شب‌زنده‎داری و عبادت در آن در كتب دعا و حدیث، اخبار بسیار وارد شده‎ ـ استفاده كنیم. شب‌های قدر شب‌هایی است كه هر شخصی در آن به در خانه خدا برود، به سعادت حضور معنوی و لذّت تقرّب نایل می‎شود.

قرآن، شب قدر را «لیلة مباركة» خوانده و در شأن آن یك سوره نازل شده و شرافت آن شب، از هزارماه بیشتر است.

 

[1]. قدر، 1.

[2]. دخان، 3.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: