چنان‌كه ارباب تواریخ و حدیث نگاشته‌اند، عصر روز تاسوعا وقتی
عمر سعد برحسب دستور ابن‌زیاد مبنی بر فوریّت شروع جنگ، فرمان یورش به خیام طاهره را صادر كرد، به شرحی كه در كتاب‌ها نوشته‌اند، امام‌حسین(علیه‌السلام) از آنها برای اجرای یك سلسة برنامه‌های عبادی و در واقع وداع با نماز، عبادات و تكالیف الهی یك شب مهلت خواست.
مؤمن آماده برای لقای خدا، در عین شدّت شوق برای فوز به لقا، ادامة انس نمازی و عبادی خود با خدا را نیز دوست می‌دارد و آن را هم ظهور و جلوه‌ای از لقاءالله می‌بیند؛ برای ولی‌اللّهی مانند حسین(علیه‌السلام) كه همة حالاتش در لقا می‌گذرد، همة جَلوات جلوه‌های لقای حق، لذت‌بخش است.