قَالَ الصَّادِقُ(علیه‌السلام): «إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ خَصَّ الْأَنْبِیَاءَ بِمَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ فَمَنْ كَانَتْ فِیهِ فَلْیَحْمَدِ اللهَ عَلَى ذَلِكَ وَمَنْ لَمْ تَكُنْ فِیهِ فَلْیَتَضَرَّعْ إِلَى اللهِ عَزَّ وَجَلَّ وَلْیَسْأَلْهُ إِیَّاهَا. قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَمَا هُنَّ؟ قَالَ: هُنَّ الْوَرَعُ وَالْقَنَاعَةُ وَالصَّبْرُ وَالشُّكْرُ وَالْحِلْمُ وَالْحَیَاءُ وَالسَّخَاءُ وَالشَّجَاعَةُ وَالْغَیْرَةُ وَالْبِرُّ وَصِدقُ الْحَدِیثِ وَأَدَاءُ الْأَمَانَةِ».[1]
قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص): «أُعْطِینَا أَهْلَ الْبَیْتِ سَبْعَةً لَمْ یُعْطَهُنَّ أَحَدٌ قَبْلَنَا وَلَا یُعْطَاهَا أَحَدٌ بَعْدَنَا: الصَّبَاحَةَ وَالْفَصَاحَةَ وَالسَّمَاحَةَ وَالشَّجَاعَةَ وَالْحِلْمَ وَالْعِلْمَ وَالْمَحَبَّةَ مِنَ النِّسَاءِ».[2]
[1]. کلینی، الکافی، ج2، ص56؛ طبرسی، مشکاة‌الانوار، ص419. «همانا خداوند پیامبران را به مکارم اخلاق اختصاص داد. هرکس در او مکارم اخلاق بود باید خدا را برآن سپاس گوید؛ و هرکس مکارم اخلاق را دارا نبود با تضرّع آن را از خدا بخواهد». گفتم فدایت شوم چیستند مکارم اخلاق؟ فرمود: «ورع، قناعت، صبر، شکر، حلم، حیا، سخاوت، شجاعت، غیرت، نیکی، راست‌گویی و ادای امانت».
[2]. محدّث نوری، مستدرک‌الوسائل، ج14، ص157. «به ما اهل‌بیت(علیه‌السلام) هفت چیز عطا شده که به احدی قبل و بعد از ما عطا نشده است: صباحت، فصاحت، سماحت، شجاعت، حلم، دانش و محبّت زنان».