در این ایّام پربرکت شعبانیه، باید کاستیها و نقاط ضعفی را که در جامعه داریم، مطرح کنیم؛ برای ترمیم و برطرفکردن آنها تصمیم بگیریم؛ بکوشیم در این فرصتی که تعبیر به فرصت طلایی برای آن بسیار کم است، استفادة فراوان کنیم؛ در برابر مظاهر فسادی که معنویات، اخلاق و انسانیت جهان را بهسوی سقوط، سِیر میدهد، در برابر مراکز فساد و ابتذال، اختلاط زن و مرد، رواج معاصی و گناه به اسم هنر و به اسم تقسیم موسیقی به سنّتی و غیرسنّتی، در برابر یک سلسله مسابقههای نامشروع و در یک کلمه ترویج فساد اخلاق که بهوسیلة مفسدین و نویسندگان غیرمتعهّد، مطبوعات، نشریات،
مجلّات و جراید ضالّه انجام میگیرد عکسالعمل نشان دهیم.
باید مسلمانان و شیعیان اهلبیت(علیهمالسلام) با این حضورهای مخلصانه و تعظیم و تجلیل از این شعایر و استفاده صحیح و آگاهانه از این مراسم، هویّت دینی خود و استقلال اسلامی را هرچه بیشتر آشکار کنند و نگذارند اینهمه احساسات خالصانه و این علاقههای پاک و بیشائبه به هدر رود.