محدّثین بزرگ اهل‌سنّت که ذکر اسامی و کتب و مصنّفات ایشان در این مقال سخن را طولانی می‌سازد، احادیث راجع به ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) را تخریج نموده‌اند و از جماعتی از صحابه[1] و جمع کثیری از تابعین راجع به ظهور آن حضرت روایات بسیاری نقل کرده‌اند و بعضی از ایشان در تخریج این احادیث کتاب خاصّ نوشته‌اند و گروه بسیاری از آنان تواتر[2] این روایات را صریحاً تصدیق کرده‌اند و آنچه در کلمات بسیاری از ایشان تصریح شده این است که نه‌فقط اصل ظهور
مهدی(علیه‌السلام) به روایات متواتر از پیغمبر اکرم(ص) ثابت و قطعی است، بلکه به تواتر ثابت است که آن حضرت زمین را پر از عدل و داد کند و عیسی(علیه‌السلام) از آسمان فرود آمده و به آن حضرت اقتدا نماید و تمام جهان را فتح کرده و احکام قرآن را نشر دهد.
علاوه‌براین، بسیاری از محقّقین علمای عامّه در اشعار و قصاید یا کتب و تصنیفاتشان، ایمان خود را به اینکه حضرت مهدی(علیه‌السلام) همان یگانه فرزند امام حسن عسکری(علیه‌السلام) است اظهار داشته‌اند، که ما در کتاب منتخب‌الاثر در باب اوّل از فصل سوّم تصریحاتی از بیش از شصت نفر از علمای اهل‌سنّت راجع به ولادت یا غیبت و امامت آن حضرت را ضبط کرده‌ایم و هر منصفی مجموع این اعترافات را ملاحظه کند برایش جای شبهه باقی نخواهد ماند.
[1]. قسمت‌هایی از این مقاله مانند اسامی صحابه و كتاب‌هایی كه در این باب، علمای اهل‌سنّت تألیف كرده‌اند و نام كسانی كه به تواتر این روایات تصریح نموده‌اند، چون در فصل‌های آینده این كتاب مذكور می‌شود حذف گردید.
[2]. حدیث متواتر، حدیثی را گویند كه راویان و كسانی كه آن را نقل می‌كنند جمعی باشند كه عادتاً اتّفاق و تبانی آنها بر كذب ممكن نباشد.