1. مهدی موعود از عترت پیغمبر و از فرزندان فاطمه(علیهم‌السلام) است.
2. مهدی موعود از فرزندان حسین(علیه‌السلام) است.
3. حضرت مهدی(علیه‌السلام) جهان را پر از عدل و داد کند پس از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد.
4. حضرت مهدی(علیه‌السلام) دارای دو غیبت است، یکی از آن دو غیبت طولانی می‌شود.
5. حضرت مهدی(علیه‌السلام) خلیفه و رهبر و امام دوازدهم از ائمّه اثنی‌عشر است که پیغمبر، امّت را به امامت آنها بشارت داد و برطبق روایات کثیر مسند احمد، صحیح بخاری، صحیح مسلم، سنن ابی‌داوود و کتاب‌های معتبر دیگر اهل‌سنّت، امامتشان ثابت است.
6. حضرت مهدی(علیه‌السلام) بر تمام کشورها و شهرها مستولی می‌شود و لشکرهای کفر را هزیمت می‌دهد.
7. دین اسلام و توحید به‌وسیله آن حضرت عالم‌گیر خواهد شد و در زمین کسی نماند مگر اینکه به توحید خدا گواهی دهد.
8. در زمانش آن‌چنان مردم در نعمت و وسعت خواهند بود که نظیر آن در هیچ عصری نبوده است.
9. حضرت مهدی(علیه‌السلام) همنام و هم‌کنیه حضرت رسول(ص) است.
10. حضرت مهدی(علیه‌السلام) شبیه‌ترین مردم است به پیغمبر(ص) در
خلق و خُلق.
11. مردم را به سنّت و شریعت و ملّت پیغمبر اکرم(ص) برگرداند و کتاب و سنّت را زنده سازد.
12. پوشاک و خوراک آن حضرت در نهایت سادگی باشد.
13. برکات زمین و آسمان در عصرش فراوان شود.
14. علم و دانایی او به حلال و حرام از همه کس بیشتر باشد.
15. نسبت به فقرا مهربان و بر عُمّال و مأمورین سخت‌گیر باشد که بر مردم ستم نکنند.
16. عیسی بن مریم(علیهما‌السلام) فرود آید و در نماز به مهدی(علیه‌السلام) اقتدا کند.
17. پیش از ظهور آن حضرت حوادث بزرگ و فتن عظیم و جنگ‌های عالم‌گیر اتّفاق افتد که دو ثلث مردم تلف شوند.
18. پیش از ظهور آن حضرت معاصی رایج شود، فروش خمر و قمار علنی شود، عفّت و پاک‌دامنی در زن‌ها کم شود، اسباب لهو و طرب و غنا ظاهر شود، ربا جزء معاملات رایج گردد (مؤسّسات ربوی آشکار شود)، زن‌ها برهنه و نیم‌برهنه از خانه‌ها بیرون آیند و در امور و مشاغل مردها وارد شوند و مردها از آنها اطاعت کنند، احکام خدا و حدود معطّل ماند و اجرا نشود، امر به معروف و نهی از منکر ترک شود بلکه امر به منکر و نهی از معروف رایج گردد تا حدّی که مردم منکر را معروف و معروف را منکر بدانند. زن‌ها فاسد و جوانان بدکار شوند، کارها به نااهلان سپرده شود و چیزهای دیگر از این قبیل که شرحش فعلاً میسور نیست.
هرکس بخواهد از این علائم و نشانی‌ها - که خیلی بیش از اینها است - و همچنین راجع «به خسف بَیداء»، «خروج سفیانی»، «دجّال»، «یمانی»، «قتل نفس زکیّه»، «کیفیّت ظهور آن حضرت»، «ندا و اعلامی که به ظهور می‌شود» و سایر مطالب اطّلاع پیدا کند باید به کتب مفصّل رجوع نماید.
[1]. در یكی از فصل‌های این كتاب این مشخصات و علائم به‌طور جامع‌تر از مآخذ شیعه و اهل‌سنّت نوشته شده است و آنچه در اینجا نوشته می‌شود فقط قسمتی از علائم آن حضرت است كه در كتاب‌های اهل‌سنّت بیان شده است.