یکی از مطالبی که همواره بشر در جستجو و تحصیل آن بوده، طول عمر و زندگی است؛ طول عمر توأم با سلامتی و توفیق از نعمتهایی است که ارزش آن را نمیتوان معیّن کرد، غریزه حبّ به ذات، حبّ بقا و غرایز دیگر انسانها را عاشق و دلباخته طول عمر ساخته و آنها را وادار میسازد که در این راه منتهای سعی و تلاش را انجام دهند تا بلکه مدّتی اگرچه کوتاه باشد این ریسمان عمر را بلندتر سازند.
آنچه فحص و مطالعه در اطراف این موضوع نشان میدهد این است که امکان عمر بسیار دراز همواره مورد قبول بوده و تاکنون کسی عدم امکان و امتناع آن را عنوان نکرده است.
ما نخست امکان طول عمر را ازنظر علوم و دانشهای عصری مانند علم پزشکی و علم زیستشناسی، و اطّلاعاتی که از احوال سایر مخلوقات داریم با مقایسه انسان به آنها مورد توجّه قرار میدهیم و
سپس مراجعه به ادیان آسمانی نموده در امکان و صحّت آن ازنظر عقاید دینی سخن میگوییم.