د. صبر در تشنگی: این شكیبایی سخت دشوار است، به‌خصوص اگر تشنگی در نهایت شدت باشد. تسلیم نشدن به دشمن با زحمت تشنگی، علامت تصمیم و عزم راسخ فوق‌العاده است. شاید در تاریخ موردی را پیدا نكنیم كه آب را بر روی طرف بسته باشند و او از تسلیم خودداری كرده باشد.
برحسب تواریخ و كتاب‌های معتبر مقتل از روز هفتم محرم آب را بر روی آن حضرت و خاندان و اصحابش بستند از آن روز تا عاشورا اگر هم یكی دو مرتبه به‌وسیله حفر چاه و كوشش حضرت عباس قمر بنی‌هاشم(علیه‌السلام) آبی تهیه شد، طبعاً سالمندان و بزرگان از آن استفاده نمیكردند و فقط اطفال و خردسالان و مراكب زبان‌بسته را یكی دو وعده با آن آب دادند؛ بنابراین داستان تشنگی امام(علیه‌السلام) فوق‌العاده غم‌انگیز و شكیبایی آن حضرت بر رنج تشنگی تحیّرآمیز است.
کسانی که گرمای عراق را دیدهاند میدانند كه تحمل تشنگی چند ساعت در آنجا طاقت فرساست. زحمت جهاد در آفتاب سوزان و كثرت جراحات و ریزش خون، همه باعث شدت تشنگی است ولی آن امام تشنه‌كام بر این رنج عظیم صبر فرمود، و تسلیم آن ناكسان نگردید. صَلَّی اللهُ عَلَیْكَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ.