پنجشنبه: 9/فرو/1403 (الخميس: 18/رمضان/1445)

بنی‎امیّه در قرآن و حدیث

در كتب تفسیر و حدیث به‌ طرق اهل‌سنّت روایات متعدد از حضرت امام‌حسن و امام‌حسین‌(علیهما‌السلام) و یعلی بن مرّه؛ ابن‌عمرو و سعید بن مسیب روایت شده كه رسول اعظم‌(ص)  در خواب دید بنی‎امیّه یكی از پس دیگری چون بوزینگان به منبرش بر می‎جهند. پیغمبر‌(ص)  غمناك شد، و پس از آن دیگر كسی او را خندان ندید.

خدا آیة 60 سورة اسراء را نازل فرمود:

﴿وَ مَا جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی اَرَیْنَاكَ اِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَمَا یَزِیدُهُمْ إِلَّا طُغْیَاناً كَبِیراً﴾.[1]

و نیز نازل شد:

﴿إِنَّا أَعْطَیْنَاكَ الْكَوْثَرَ...﴾[2]

و سوره قدر نیز نازل گردید.[3]

 

ابن‌عساكر از ابی‌ذر روایت كرده كه پیغمبر‌(ص)  فرمود: وقتی بنی‌امیّه به چهل تن برسند بندگان خدا را به غلامی و كنیزی می‎گیرند و مال خدا را در اموال خود وارد سازند و كتاب خدا را به‌كار نبندند.[4]

ابن‌منده و ابونعیم از عمران (حمران) بن جابر یمانی و ابن‌قامع از سالم حضرمی از پیغمبر‌(ص)  روایت كرده‎اند كه فرمود:

«وَیْلٌ لِبَنِی اُمَیَّةَ وَیْلٌ لِبَنِی اُمَیَّةَ وَیْلٌ لِبَنِی اُمَیَّةَ».[5]

ابن‌مردویه از علی‌(علیه‌السلام)  روایت كرده كه فرمود: در سوره محمّد‌(ص)  آیه‎ای در شأن ما و آیه‎ای در شأن بنی‌امیه است.

«إِقْرَأْ السُّورَةَ مِنْ أَوَّلِهَا إِلَی آخِرِهَا»؛[6]

«سوره را از اول تا به آخر بخوان».

و اما روایات در مذمّت بنی‌امیّه و اینكه آنها آفت دین و آفت این امت و دشمن پیغمبر‌(ص)  و شجره ملعونه هستند بسیار است.[7]

 

[1]. «و ما رؤیایی که به تو ارائه دادیم، نبود جز برای آزمایش و امتحان مردم و درختی که به لعن در قرآن یاد شده و ما به ذکر این آیات عظیم آنها را می‌ترسانیم و لیکن بر آنها جز طغیان و کفر و انکار شدید چیزی نیفزاید».

[2]. کوثر، 1 ـ 3. «و ما به تو خیر کثیر عطا کردیم ...».

[3]. نیشابوری، تفسیر غرائب القرآن، ج1، ص537 ـ 538 (تفسیر سوره قدر)؛ ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج3، ص444؛ ج4، ص6؛ سیوطی، الدرالمنثور، ج4، ص191؛ همو، تاریخ‌الخلفاء، ص13؛ ابن‌عقیل علوی، النصائح الکافیه، ص139.

[4]. ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج57، ص253.

[5]. حلبی، السیرة‌الحلبیه، ج1، ص510؛ ابن‌عقیل علوی، النصائح‌الكافیه، ص139. «وای بر بنی‌امیه، وای بر بنی‌امیه، وای بر بنی‌امیه».

[6]. ابن‌مردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابی‌طالب(علیه‌السلام)، ص320.

[7]. ر.ک: ابن‌عقیل علوی، النصائح‌الكافیه، ص139 ـ 142؛ امینی، الغدیر، ج8، ص248 ـ 249.

موضوع: 
نويسنده: