ایمان به پیغمبران خدا و نبوت آنها است؛ اسلام، نبوت همه پیغمبران خدا را تأیید كرده و از خدمات و كوششهای هر یك از آنان در راه هدایت انسانها تقدیر كرده است و به پیروانش دستور میدهد كه بگویید:
كه خلاصه، مفادش این است كه ما به خدا و آنچه بر خودمان بهوسیله حضرت محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) نازل شده و آنچه به تمام پیغمبران از ابراهیم و موسی و عیسی و دیگران نازل شده ایمان داریم و میان پیغمبران جدایی نمیاندازیم چون همه، مردم را به خدا میخواندند و از جانب خدا برای راهنمایی بشر مأموریّت داشتند؛ نهایت این است كه مكتب انبیا مانند مدرسهای است كه كلاسهای متعدّد داشته باشد بهترتیب و بهتدریج افتتاح و تكمیل شده است تا به رسالت حضرت خاتمالانبیا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به آخرین مرتبه كمال رسید و پیامبری به وجود آن حضرت ختم و پایان یافت.
[1]. بقره، 136. «ما به خدا ایمان آوردهایم و به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران از فرزندان او نازل گردید، و (همچنین) آنچه به موسى و عیسى و پیامبران (دیگر) ازطرف پروردگار داده شده است، و در میان هیچیك از آنها جدایى قائل نمىشویم، و در برابر فرمان خدا تسلیم هستیم (و تعصبات نژادى و اغراض شخصى، سبب نمىشود كه بعضى را بپذیریم و بعضى را رها كنیم».