اين مصائبي را که پيش مي‌آيد و متأسفانه منحصر به همين مسائلي که اخيراً واقع شده نيست و صدماتي که به احکام اسلام و هويت اسلامی جامعۀ ما وارد مي‌شود، اين مصيبات را به حضرت وليّ عصر(عج) تسليت عرض مي‌کنم.
و ثانياً از شما و همۀ مردم متديّن اين مملکت که در اين ايام ابراز احساسات کردند و علاقه‌مندي خودشان را به احکام اسلام نشان دادند تشکر مي‌کنم و اميدوارم همه مورد توجه حضرت وليّ عصر(عج) باشيد.
البته از مردم مسلمان، غير از اين هم انتظار نمي‌رود، مردم بايد در اين مواقع متأسف و نگران باشند و اظهار ناراحتي کنند، اين وظيفۀ هر مسلماني است.
اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايد:
«وَمِنْهُمْ تَارِكٌ لإِنْكَارِ الْمُنْكَرِ بِلِسَانِهِ وَقَلْبِهِ وَيَدِهِ فَذَلِكَ مَيِّتُ الأَحْيَاءِ».[3]
علامت حيات انسان همين است که وقتي هجومی به مرزهاي اسلام و دين و مذهب مي‌شود در مقابل دفاع کنند و در اين برنامه هم بحمدالله مسلمان‌ها حرکت کردند و اين جريان را محکوم کردند البته محکوم است.
﴿إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آياتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَينَا أَفَمَنْ يُلْقَى فِي النَّارِ خَيرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِناً يَوْمَ الْقِيامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ﴾.[4]
[1]. دیدار جمعي از مؤمنين با حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی‌مدظله‌العالی در تاریخ 13 بهمن 1387.
[2]. فرازی از دعای افتتاح. طوسی، مصباح المتهجد، ج2، ص581؛ ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ج1، ص 143. «خدایا ما از نداشتن پیامبرمان و غایب شدن اماممان، و زیاد بودن دشمنانمان و کم بودن شمار و عددمان و سخت بودن فتنه‌ها و آشوب‌ها بر ما و ناسازگار بودن زمانه با ما به تو شکایت می‌کنیم.»
[3]. نهج البلاغه، حکمت٣٧٤ (ج4، ص89). «گروهي نه با زبان و نه با قلب و نه با دست با منکرات مبارزه نمي‌کنند، اينها مردگان زنده‌نمايند».
[4]. فصلت، ٤٠. «کساني که آيات ما را تحريف مي‌کنند بر ما پوشيده نخواهد بود. آيا کسي که در آتش افکنده مي‌شود بهتر است يا کسي که در نهايت امن و امان در قيامت به عرصه محشر مي‌آيد؟ او به آنچه انجام مي‌دهيد بينا است».