البتّه در نظامات شرعی، برای اینكه اگر در بین زن‌ها و شوهرها، افرادی پیدا شدند كه به‌واسطه بعضی جهات و عذرهای ناصحیح یا بهانههای غلط به این اتّحاد و یگانگی نرسیدند، قانون بر آنها حاكم شود و آنها را منظّم سازد، برای هر یك از زن و شوهر نسبت به هم حقوقی مقرّر شده است كه برحسب آن، نظام خانواده و زوجیّت باز هم محفوظ بماند و در سایه این حقوق و قانون با هم همزیستی داشته باشند؛ برحسب این حقوق، هیچ زن و مردی موظّف نیستند كه از گذشتههای خوب و بد و سوابق زندگی خود یكدیگر را مطّلع سازند، باید هرچه میگویند و عمل میكنند، همه موجب قوّت اتّحاد و خوشبینی آنها به یكدیگر باشد.