السّلام علیكم ورحمة الله
نامه مشحون به عواطف پاك و احساسات دینی تابناك، واصل
شد. هدیه‌های عظیمه جلیله را كه در عالم وجود، اجلّ و اكبر و اعظم الهدایا می‌باشد (قرآن كریم و اسماء الله الحسنی) با تقدیر و تعظیم بی‌پایان، بر سر و دیده نهادم. امید است خداوند متعال روح و باطن ما را با دعوت قرآن كریم، و حقایق و معارف عالی و الهی آن آشنا و ابواب بینش و فهم اسماء الحسنی را بر روی ما بگشاید، و از بحار بیكران علومی كه در هر دو نفهته است، و اگر قطره‌ای از آن، نصیب كسی شود، وجودش سرشار از معرفت و آگاهی می‌گردد، به ما نیز عطا فرماید.
ان‌شاء‌الله تعالی زیر سایه عنایات حضرت بقیّة الله الأعظم (ارواح العالمین له الفداء) به مقامات ارجمند علمی و عملی نایل گردید، و از تلامذه، و شاگردان، و متعلّمان خوب و موفّق اهل‌بیت(ع) باشید كه فرمودند:
«ما (اهل‌بیت(ع)) دانشمندانیم، و شیعه ما شاگردان ما هستند».
[1]. فیض کاشانی، الوافی، ج1، ص13.