س737. فقهای عظام می‌فرمایند: مجرمی که بیمار است تا زمان بهبودی‌اش نمی‌شود حکم اسلامی را در موردش اجرا نمود:
1. مراد از بیماری مانع از اجرای حکم، از نظر شرعی چیست؟ یعنی ملاک همان عرف است یا پزشکی؟
ج. مراد بیماری است که اجرای حکم بر او موجب ضرر زاید بر اجرای حکم می‌شود. والله العالم
2. در مورد فوق در بانوان که حیض و نفاس و استحاضه می‌بینند، چه حکمی جاری است؟
ج. مستحاضه شرعاً مریضه محسوب می‌شود و در صورتی که حد او رجم یا قتل نباشد و فقط تازیانه باشد تا زمان انقطاع دم حد او تأخیر می‌افتد و زنی که در حال نفاس باشد حد او تا زمان پاکی از نفاس و اگر مرضع برای بچه‌اش نباشد تا شیر گرفتن بچه تأخیر می‌افتد هرچند حد تازیانه باشد در صورتی که تازیانه زدن به شیر دادن او لطمه بزند. والله العالم
3. اگر عارضه بعد از صدور حکم عارض شده باشد، با حالتی که قبل از حکم عارض شده باشد، یکی است؟
ج. تفاوت ندارد در این صورت نیز احتیاط، تأخیر اجرای حکم تا زوال بیماری است. والله العالم
4. گاهی اوقات ممکن است فرد خودش عارضه بیماری بر خودش عارض کند، در این صورت چه حکمی جاری است؟
ج. در صورت اولی اگر موجب تسریع در موت او نشود یا ضرر زاید نشود، حکم اجرا می‌شود و در صورت دوم باید صبرکرد. والله العالم