40. ناميده شدن علي(ع) به اميرمؤمنان

عَنْ حُذَيْفَةَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«لَوْ عَلِمَ النَّاسُ مَتَی سُمِّيَ عَلِيٌّ أَمِير الْـمُؤْمِنينَ مَا أَنْكَرُوا فَضْلَهُ، سُمِّيَ أَمِير الْـمُؤْمِنِينَ وَآدَمُ بَيْنَ الرُّوحِ وَالْـجَسَدِ. قَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: ﴿وَإذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِيَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلَی أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ﴾ قَالَتِ الْـمَلَائِكَةُ: بَلَی. فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالیَ:‌ «أَنَا رَبُّكُمْ وَمُحَمَّدٌ نَبِيُّكُمْ وَعَلِيٌ أَمِيرُكُمْ».[1]

از حذيفه روايت شده كه رسول خدا(ص) فرمود:

«اگر مردم مي‌دانستند از چه وقت علي، اميرمؤمنان نام‌گذاری شده است، فضل و برتري‌اش را انكار نمي‌كردند». پس افزود: «او اميرالمؤمنين ناميده شد درحالي‌كه آدم در هنگامه دميدن روح در جسدش بود».

خداوند فرمود: «و چون پروردگارت از پشت فرزندان آدم، پيمان گرفت و آنان را بر خودشان

گواه كرد كه: آيا من پروردگار شما نيستم؟».[2]

فرشتگان گفتند: بلي.

پس خداوند متعال فرمود: «من پروردگار شما و محمد پيامبرتان و علي امير شماست».

[1]. ديلمي، فردوس‌الاخبار، ج3، ص339؛ قندوزی، ينابيع‌الموده، ج2، ص248.

[2]. اعراف، 172.