45. علی(ع) کفو (همتای) فاطمه(س)

عَن اُمِّ سَلَمَة: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«لَوْ لَـمْ یُـخْلَقْ عَلِیٌّ مَا كَانَ لِفَاطِمَةَ كُفْوٌ».[1]

از امّ‌سلمه روایت است كه رسول خدا(ص) فرمود:

«اگر خداوند علی را برای فاطمه نیافریده بود كفو (همتایی) برای فاطمه(س) نبود».

[توضیح: به‌طور مسلّم مقصود از كفویّت و همتایی مهین دخت رسول اكرم(ص) كه سیدة نساء عالمین است با امیرالمؤمنین(ع) كه سیّدِ وصییّن است، در عصمت و دانش و

بینش و نكات والای اخلاقی و مقام قرب و فنا و آگاهی از اسرار قدسی و اسما و صفات خداوند است نه همتایی از جهت خویشاوندی و امثال آن.]

[1]. دیلمی، فردوس‌الاخبار، ج3، ص418؛ قندوزی، ینابیع‌الموده، ج2، ص244، 286.

ابن‌مردویه با اسناد خود از امّ‌ایمن نقل كرده كه رسول خدا| [صبحگاه عروسی فاطمه و علی] به او فرمود: «ای امّ‌ایمن، برادرم را بگو بیاید». امّ ایمن گفت: مرادتان كیست؟ فرمود: «علی». امّ‌ایمن با تعجّب پرسید: چگونه علی برادر توست درحالی‌كه دخترت را به عقد او در آورده‌ای؟!

حضرت فرمود: «این‌چنین است به خدا قسم فاطمه را به ازدواج هم‌شأنی درآوردم كه در این سرا و سرای دیگر شرافتمند است».

ابن‌مردویه ‌اصفهانی، مناقب، ص101؛ و نزدیك به آن را در المستدرك (حاکم نیشابوری، ج3، ص159) می‌توان دید.