47. علي(ع) جداکننده بين حقّ و باطل

عَنْ أَبِي ‌ذَرٍ وَسَلمَانَ: أَخَذَ النَّبِيُّ(ص) بِيَدِ عَلِيٍّ فَقَالَ:

«إنَّ هَذَا أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بي، وَهَذَا أَوَّلُ مَنْ يُصَافِحُنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَهَذَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ، وَهَذَا فَارُوقُ هَذِهِ الْأُمَّةِ يَفْرُقُ بَيْنَ الْـحَقِّ وَالْبَاطِلِ، وَهَذَا يَعْسُوبُ الْـمُؤْمِنينَ، وَالْـمَالُ يَعْسُوبُ الظَّالِـمِينَ».[1]

از ابوذر و سلمان روايت شده كه رسول خدا(ص) دست علي(ع) را گرفت و فرمود:

«به‌درستي‌كه اين مرد اوّلين كس از امّت است كه به من ايمان آورد؛ و نخستين كس است كه در روز رستاخيز با من مصافحه كند و اوست صدّيق اكبر (بزرگ‌ترين راستگو) و فاروق امّت كه حقّ و باطل

را از هم جدا و متمايز مي‌سازد؛ و اين است خسرو مؤمنان و مال، خسرو ستمكاران مي‌باشد».

[1]. متقی هندی، کنز‌العمال، ج11، ص616؛ هيثمي، مجمع‌الزوائد، ج9، ص102؛ ابن‌حجر عسقلانی، لسان‌الميزان، ج2، ص414. نيز ر.ک: ابن‌مغازلي، مناقب، ص80. او به اسناد خود نقل مي‌كند كه رسول اكرم| فرمود: «اي علي! تو آقاي مسلمانان، پيشواي پرواپيشگان و رهبر نامدار روسپيدان و خسرو ديني». ر.ک: ابن‌عساکر، تاريخ مدينة دمشق (ج42، ص41) و آنچه پيرامون حديث نقل كرده‌اند.