63. آزردن علي(ع) اذيت پيامبر(ص) است
عَنْ عُمَر بْنِ الْـخَطّاب: قَالَ: كُنْتُ أَجْفُو عَلِيّاً، فَلَقِيَني رَسُولُ اللهِ(ص) فَقَالَ:
از عمر بن خطاب نقل است كه گفت: هماره به علي جفا و اذيت روا ميداشتم. روزي پيامبر(ص) مرا ديد و فرمود:
«اي عمر! مرا آزار دادي».
گفتم: به خدا پناهنده ميشوم از كسي كه رسولش را بيازارد.
فرمود: «تو علي را اذيّت كردي و هركس علي را آزرده و اذيّت كند، درحقيقت مرا اذيت نموده است».
[1]. ابنمردويه اصفهانی، مناقب، ص81؛ ابن سيد الكل، الأنباء المستطابه، ص64؛ رافعی قزوینی، التدوين في اخبار قزوين، ج3، ص389.
و از حسين بن علي‘ نقل است كه پدرم (علي بن ابيطالب) درحاليكه با دست، يك تار موي او را گرفته بود، اين حديث را برايم ذكر كرد كه جدم رسول خدا(ص) درحاليكه با دست يك تار موي او را گرفت فرمود: «هركس به يك تار مويت آزار رساند، مرا آزرده است. هركس مرا آزرده باشد، درحقيقت خدا را آزرده، و هركس خدا را آزار دهد خدا به حجم زمين و آسمان به او لعنت فرستد». ایجی، توضيحالدلائل، ص193.