72. راه علي(ع) حق است

عَنْ عَمَّارِ بْنِ يَاسِر: سَمِعنَا رَسُولَ اللهِ(ص) يَقُولُ:

«عَلِيٌّ مَعَ الْـحَقِّ وَالْـحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ، لَا يَفْتَرِقَانِ حَتَّی يَرِدَا عَلَيَّ الْـحَوْضَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ».[1]

عمّار بن ياسر گفت: شنيدم رسول خدا(ص) فرمود:

«علي با حقّ است و حقّ با علي است؛ اين دو از يكديگر جدا نمي‌شوند تا در رستاخيز در كنار حوض كوثر بر من درآيند».

[1]. اسكافي، المعيار و الموازنه، ص119.

در تاريخ مدينة دمشق (ابن‌عساکر، ج42، ص449) از ابوثابت غلام ابوذر نقل شده كه گفت: روزي نزد امّ‌سلمه رفتم ديدم علي را ياد كرده مي‌گريست و مي‌گفت: از رسول خدا(ص) شنيدم كه فرمود: «علي با حقّ و حقّ با علي است و اين دو هرگز از يكديگر جدا نمي‌شوند تا در قيامت در كنار حوض بر من وارد آيند».

از عبدالرحمن بن ابی‌سعيد نقل است كه گفت: ما به اتّفاق گروهي از مهاجران در حضور پيامبر اكرم(ص) شرفياب بوديم كه علي از آنجا گذشت. پيامبر فرمود: «حق با اين است.»

اين سخن را هيثمي در مجمع‌الزوائد (ج7، ص234 – 235) و ابن‌عساكر در تاريخ مدينة دمشق (ج42، ص449) نقل كرده‌اند:

و از ابوموسي اشعري نقل است كه رسول اعظم(ص) به علي(ع) فرمود:

«تو با حقّي و حقّ با توست».

به روايت جناب عيني در مناقب سيدنا علي (ص‌29) و ابن‌ابي‌الحديد در شرح نهج‌البلاغه (ج18، ص24). مانند اين كلام از عايشه در كتاب مناقب سيدنا علي (عینی، ص15)، نقل شده است.

و هيثمي در مجمع‌الزوائد (ج9، ص134- 135) از امّ‌سلمه نقل كرده كه او هماره مي‌گفت: «علي بر محور حقّ بود، هركسي كه از او تابعيت نمود، از حقّ پيروي نمود و كسي كه او را رها ساخت، حقّ را رها كرد. اين ميثاقي است كه پيش از اين گرفته شده است».

نيز ر.ك: ابن‌قتيبه دينوري، الامامة و السياسة، ج1، ص73؛ حاکم نيشابوری، المستدرك، ج3، ص124؛ طبرانی، المعجم‌الکبير، ج23، ص330؛ ابن‌مردويه اصفهانی، مناقب، ص115.