87. وصيّ رسول خدا(ص). 

عَنْ ابنِ عَبَّاس: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص) لِعَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ:

«يَا عَبْدَ الرَّحْمَنِ! أَنْتُمْ أَصْحَابِي وَعَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنّي وَأَنَا مِنْ عَلِيٍّ، فَهُوَ بَابُ عِلْمي وَوَصِيِّي، وَهُوَ وَفَاطِمَةُ وَالْـحَسَنُ وَالْـحُسَيْنُ هُمْ خَيْرُ الْأَرْضِ عُنْصُراً وَشَرَفاً وَكَرَماً».[1]

از ابن‌عباس، روايت شده كه گفت: رسول خدا(ص) به عبدالرحمن بن عوف فرمود:

«اي عبدالرحمن! شما ملازمان و همراهان من هستيد و علي بن ابي‌طالب از من است و من از او هستم. او باب علم من و وصيّ من است. او و فاطمه و حسن و حسين بهترين اهل زمين هستند در اصالت و شرافت و كرامت».

[1]. قندوزی، ينابيع‌الموده، ج2، ص333؛ خوارزمي، مقتل‌الحسين×، ج1، ص60. (با اختلاف در عبارات).