98. خاندان پیامبر(ص)

عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِی وَقَّاص: لَـمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَةُ: ﴿فَقُلْ تَعَالَوا نَدْعُ أَبْنَاءَنا وَ أَبْنَاءَكُم﴾[1] دَعَا رَسُولُ اللهِ| عَلیّاً وَفاطِمَةَ وَحَسَناً وَحُسَیْناً، فَقَالَ:

«اَللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلِی».[2]

از سعد بن ابی‌وقاص نقل است كه: وقتی آیه ﴿فَقُلْ تَعَالَوا نَدْعُ أَبْنَاءَنا وَ أَبْنَاءَكُم﴾؛ یعنی بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم و شما فرزندان خود را، نازل شد، پیامبر اكرم(ص) علی و فاطمه و حسن و حسین را صدا زد و به درگاه الهی عرضه داشت:

«بارالها! اینان اهل و خانواده من هستند».

[1]. آل‌عمران، ص61.

[2]. مسلم نیشابوری، صحیح، ج7، ص120 - 121؛ ترمذی، الجامع‌الصحیح، ج4، ص293؛ احمد بن حنبل، مسند، ج1، ص185؛‌ حاکم نیشابوری، المستدرك، ج3، ص150؛ بیهقی، السنن‌الكبری، ج7، ص63؛ سیوطی، الدرالمنثور، ج2، ص39؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج42، ص112.

این حدیث از احادیث متواتر است.