ذی‌الحجة الحرام، ماه ولايت و امامت
همه ماه ذی‌الحجة الحرام، ماه ولايت و امامت است. در روز بيست و چهارم و بيست و پنجم اين ماه نيز آياتي درباره فضایل اميرالمؤمنين و اهل‌بيت(ع) نازل گرديده که شيعيان بايد علاوه بر روز غدير، آن روزها را هم محترم شمرده و به آن افتخار نمايند.
آيه شريفه:
به اتّفاق همه علما و مفسرين سنّي و شيعه درباره خاتم‌بخشي حضرت
علي(ع) بوده است که در روز بيست و چهارم اين ماه نازل شده است[2]
و همچنين آيه مبارکه مباهله[3] در اين روز درباره فضيلت اميرالمؤمنين، حضرت صديقه طاهره، امام حسن و امام حسين(ع) نازل شده است[4] که در اين آيه، حضرت علي(ع) نفس و جان رسول الله(ص) از طرف خداوند معرّفي شده است.
همچنين روز نزول آيه شريفه تطهير،[5] روز بيست و چهارم مي‌باشد[6] و روز بيست و پنجم، آياتي از سوره شريفه انسان درباره فضايل اهل‌بيت(ع) نازل گشته است[7] که لازم است همه شيعيان اين روزها را براي يکديگر يادآوري کرده و آنها را مغتنم شمارند و به ديگران هم ابلاغ نمايند.
[1]. مائده، 55. «ولیّ شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانی که ایمان آورده‌اند؛ همان کسانی که نماز را برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند».
[2] . مفید، مسار الشیعه، ص41؛ طوسی، مصباح المتهجّد، ص758؛ ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ج2، ص368؛ مجلسی، زاد المعاد، ص219.
[3] . آل‌عمران، 61.
[4] . مفید، مسار الشیعه، ص41؛ طوسی، مصباح المتهجّد، ص759؛ مجلسی، زاد المعاد، ص217، 224.
[5] . احزاب، 33.
[6] . ابن‌شهر‌آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج3، ص148؛ کفعمی، المصباح، ص515؛ مجلسی، زاد المعاد، ص 217 ـ 218.
[7] . مفید، مسار الشیعه، ص41ـ42؛ کفعمی، المصباح، ص515؛ مجلسی، زاد المعاد، ص227.