اعتراف بزرگان اهل سنّت به فضایل علی(ع)
علما و محدّثین بزرگ اهل سنّت علاوه بر کتابهایی که در آن فضایل متعدد آن حضرت را بر میشمارند، تا همین عصر، این رشته را ادامه دادهاند، مانند شرقاوی که کتاب علی امام المتقین را در دو جلد مینگارد.
آری! علاوه بر اینها در خصوص برخی از فضایل آن حضرت، مثل حدیث طیر مشوی، حدیث ردّ شمس، حدیث: «أنَا مَدینةُ العِلْمِ»،[1]
حدیث منزلت و حدیث ولایت (حدیث غدیر) کتاب ویژه نوشتهاند و جالب این است که برخی از این کتابها در مجلّدات متعدد، تألیف شده است.
یک رشته از تألیفات اهل سنّت به نام مناقب است، مثل مناقب احمد بن حنبل، صاحب مسند و پیشوای حنابله، مناقب خوارزمی و مناقب ابن مغازلی و دیگران.
و رشته دیگر به نام خصائص است که یکی از مشهورترین آنها، خصائص نسائی معروف، صاحب کتاب سنن نسائی است که از صحاح اهل سنّت است. این کتاب چندین مرتبه به طبع رسیده و در دسترس همگان است و اخیراً اگرچه دستهای مرموز وهّابیت، به اسم تحقیق رجال بعضی احادیث آن را به گمان خود، به تهمت گرایش به تشیّع و حبّ اهلبیت(ع)، مجروح قلمداد کرده است، اما اهل فن میفهمند که این تلاش صرفاً برای دشمنی با اهلبیت پیغمبر(ص) است، چون در نسبت اصل کتاب به مثل نسائی نتوانستند حرفی بزنند، بعضی رجال و اسناد را مورد ایراداتی قرار دادهاند. حتی بعضی رجال را که به قول خودشان از رجال شیخین، یعنی بخاری و مسلم، یا یکی از آنها است نیز زیر سؤال برده و با این نادانی، آن دو کتاب به قول خودشان صحیح را هم از اعتبار انداختهاند.
بههرحال، لَیْسَ هذَا أَوّلَ قَارُورةٍ کُسِرَتْ فِی الْإِسْلامِ.[2] اینها پیروان بنیامیه و اتباع معاویه، یزید، ولید، حجّاج و زیاد و این طواغیت و نواصب و دشمنان علی(ع) هستند و گفتارشان درباره احادیث فضایل امیرالمؤمنین(ع)، در میزان عالمان به علم حدیث و مسیر آن، وزن و ارزشی ندارد.
[1] . «من شهر علمم».
[2] . «این اولین شیشه (گلابدان) نیست که در اسلام شکسته شده است».