سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

 13. نصوص ولایت[1]

 

بسم الله الرحمن الرحیم

الْـحَمْدُ للهِ الَّذی جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّکینَ بِولَایَةِ أَمِیرِ المُؤْمِنینَ وَالْأَئِمَّةِ الْمَعْصُومِینَ عَلَیْهِمُ‌ السَّلامُ وَلاسِیَّما مَوْلَانَا بَقِیِّةِ اللهِ الْـمَهْدِیِّ عَجَّلَ اللهُ تَعَالَى فَرَجَهُ الشَّریفَ وَرَزَقَنا الْفَوْزَ بِلِقَائِهِ.[2]

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

با تبریک عید الله الاکبر، عید مبارک غدیر، عید فرخنده‌ اکمال دین، اتمام نعمت و گزینش اسلام به‌عنوان دین جهانی و جاودانی، این چند کلمه را به حضور بزرگان و عزیزان حاضر در این جلسه‌ ملکوتی و

 

ولایی ـ که فرشتگان، شرف حضور در آن را غنیمت و افتخار می‌دانند ـ تقدیم می‌دارم:

 

[1]. این پیام به‌مناسبت چهارمین اجلاس سالانه بزرگداشت غدیر (مشهد مقدس) در ذی‌‌الحجة‌ الحرام سال 1432 هجری قمری صادر شده است.

[2] . «سپاس خدایی را که ما را از پیروان ولایت امیرمؤمنان و امامان معصوم^ قرار داد به‌ویژه مولایمان بقیة الله مهدی# خدا ظهور و فرج آن حضـرت را تعجیل بخشد و توفیق نایل شدن به ملاقات ایشان را به ما روزی کند».

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: