نصوص خفیّه
نصوص خفیّه نیز در کنار نصوص جلیّه، موقعیتی بسیار ارزشمند و محکم دارند و ولایت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین(ع) و سایر ائمّه طاهرین(ع) را اثبات مینمایند.
بخش نصوص خفیّه، بخشی وسیع و جامع است. کتاب اَلفین علامه حلّی رضوان الله تعالی علیه را میتوان دو هزار دلیل از این ادلّه خفیّه شمرد.
در عین حالی که این نصوص را خفیّه عنوان مینمایند، هیچ خفایی در دلالت آنها بر ولایت ائمه طاهرین(ع) مخصوصاً امیرالمؤمنین(ع) نیست. از این نصوص خفیّه، آیات قرآنیهای است که بهطور استفهام همه را مخاطب قرار داده است، مثل:
یا
یا
از این آیات بهوضوح، از نظر اظهر مصادیق، احقّ بودن امیرالمؤمنین(ع) به امر خلافت، امامت و هدایت استفاده میشود. پیام همه این است، بینا نه کور، عالم نه جاهل، فاضل نه مفضول، علی(ع) نه دیگران.
[1]. یونس، 35. «آیا کسی که به سوی حق هدایت میکند برای پیروی شایستهتر است یا آن کسی که خود هدایت نمیشود مگر هدایتش کنند؟ شما را چه میشود؟ چگونه داوری میکنید؟».
[2]. فاطر، 19. «و نابینا و بینا یکسان نیستند».
[3]. زمر، 9. «آیا کسانی که میدانند با کسانی که نمیدانند یکسانند؟».