بسم الله الرحمن الرحیم

ان من الشعر لحكمة

یكی از آیات الهی و عجائب نهفته در وجود انسان قریحه و ذوق  شعر است كه عمق بسیار عمیق باطن وجود او را نشان می‌دهد. راستی باید تفكر نمود كه این همه معانی و نكات و ظرافت‌ها و ادبیات بلند و لذت‌بخش و شوق آفرین و این معارف حقیقی كه در طول تاریخ حیات انسانی بر زبان میلیون‌ها شاعر جاری شده از چه منبع پهناوری است و به كجا اتصال دارد و چگونه است كه تمام نمی‌شود و هر چه شعرای اقوام و ملل، قدرت طبع خود را به نمایش می‌گذارند به نهایت نمی‌رسد و همواره جوشان و خروشان، سخن تازه و معنای بكر و جدید عرضه می‌دارند. آیا می‌توان این استعداد حیرت‌زا را به مشتی گوشت و پوست و استخوان و به ظاهر این بشر نسبت داد؟ الحق برهانی بر غیب وجود انسان و شرافت و كرامت او ظاهرتر از همین اشعار پرمایه و سرشار از معارف و حكمت و پند او نیست. باید اعتراف كنیم كه به عظمت این امتیاز و موهبت الهی چنانكه باید نمی‌اندیشیم و همانگونه كه خداوند در قرآن مجید می‌فرماید «و كاین من آیة فی السماوات و الارض یمرون علیها و هم عنها معرضون» ما قصاید و غزلیات و انواع شعر را می‌خوانیم و می‌شنویم اما در منبع و مصدر آن فكر نمی‌كنیم.

سر آمد و طلیعه این اشعار اشعاری است كه در ستایش و نیایش و بیان معارف حقیقی و معرفی اسماء ذات و صفات الهی و مدح و منقبت رجال الهی خصوصاً شخص اول عالم امكان حضرت خاتم الانبیاء محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت و مواعظ و نصایح سروده شده باشد كه همه مصداق «لكل بیت بیتٌ فی الجنه» است. امید است این همایش كه به جشنواره شعر نبوی نام‌گذاری شده بهترین اشعاری را كه شعرای متعهد و  مؤمن سروده‌اند به اهل ذوق و نسل جوان ما تقدیم نماید.

و السلام علیكم و رحمة‌الله

4 ذی الحجه 1429

13 آذرماه 1387

لطف الله صافی