بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی سید الأولین و الآخرین أبی القاسم محمد و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین و لاسیما بقیة الله فی الأرضین ارواح العالمین له الفداء و اللعن الدائم علی اعدائهم الی یوم الدین.
قال الله تعالی: اولئك الذین هدی الله فبهداهم اقتده.
بنده از تصمیم و اقدامی كه شروع كردید تقدیر و تشكر میكنم. امیدوارم كه انشاء الله عنایات حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف شامل حال همه شما باشد تا این برنامه به نحو احسن و جامع الاطراف به طوری كه برای آیندگان و تاریخ یك سابقه بسیار افتخارانگیز و برای نسل جوان، موجب بهره و تذكر باشد، اجرا شود.
در اطراف شخصیتی مثل مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی اعلی الله مقامه، در هر جانبی كه انسان بخواهد وارد شود، جا دارد. مهمترین امتیاز ایشان نبوغ، كمال و خلوص نیت آن فقیه بزرگوار بود.
آن چیزی كه در تمام زندگی ایشان متجلی بود، مسأله ایمان به خداوند متعال، خلوص نیت، ولایت اهل بیت علیهم السلام و اصرار به این كه برنامههای دینی در جامعه پایدار بماند و مردم در خط ولایت اهل بیت علیهم السلام ثابت قدم بمانند، است.
آن مرجع عالیمقام از همان فقهایی هستند كه در روایات اهل بیت علیهم السلام مژده دادهاند كه در آخر الزمان فقهایی هستند كه اگر نباشند و مرزهای عقیدتی را حفظ نكنند، همه چیز از بین میرود. آن بزرگوار واقعاً تمام عمرشان در همین مسیر طی شد. غم و غصهای كه داشتند غم و غصهی دین بود و هیچ فكر دیگری نداشتند.
همه كارها و آثاری كه در اطراف و اكناف از ایشان باقی مانده است همه در ارتباط با این بوده است كه دین ترویج شود، و مكتب اهل بیت علیهم السلام به مردم معرفی گردد.
شخصیتهایی مثل این فقیه بزرگ برای امت سابقه هستند، و مربوط به یك جامعه و یك زمان و یك عصر نیستند بلكه مربوط به همه اعصارند و همه باید در زندگی و سیره و رفتار خود طبق آیه شریفه كه میفرماید: فبهداهم اقتده، به هدایت و راه این بزرگان اقتدا و تأسی كنند.
اكنون كه شما عزیزان به این افتخار نایل شدهاید بدانید برگزاری این برنامه، خدمتی است به جامعه و برای تمام مردم مفید است.
همه زندگی آیت الله گلپایگانی درس است و پیام دارد. البته تمام جوانب حیات ایشان - كه همه افتخارآمیز است- تحت الشعاع فقاهت ایشان است. ایشان فقیه آل محمد صلوات الهم علیهم اجمعین به تمام معنا بودند.
یكی از علمای بزرگ به نام آقا میرزا رضی تبریزی رحمة الله علیه كه تخصص در فقه و روایات داشت و حتی برخی بزرگان حوزه معتقد بودند ایشان نسبت به همه، مقام اعلمیت دارند، می فرمودند كه اگر فقه زرارة بن اعین را می خواهید، نزد حضرت آیت الله گلپایگانی بروید.
یادم هست كه زمانی با مرحوم آقای مطهری به همدان رفته بودیم و آن موقع هنوز مرحوم آقای بروجردی اعلی الله مقامه به قم تشریف نیاورده بودند.
مرحوم آقای آخوند همدانی كه از علمای بزرگ بودند در همدان تشریف داشتند و با ایشان جلساتی داشتیم. یك وقتی صحبت از علما و مراجع بزرگ آن زمان بود و با اینكه مرحوم آقای گلپایگانی به این صورت مطرح نبودند، آیت الله العظمی آقای آخوند میفرمود كه من آقای گلپایگانی را كمتر از هیچكدام از این بزرگان نمیدانم مخصوصاً مسأله فقاهت ایشان را.
یك روز مرحوم آیت الله العظمی آقای سید جمال الدین گلپایگانی رحمة الله علیه برای بنده نقل كردند كه وقتی آیت الله العظمی گلپایگانی به نجف مشرف شده بودند، مرحوم آقا سید ابوالحسن اصفهانی با اینكه دیدار كسی نمیرفت، پیغام داده بود كه وقتی را معین كنند تا به دیدن ایشان بروند.
بعد از روی اشتباه و به خیال اینكه آقا وقت برای ملاقات داده بودند مرحوم آقای گلپایگانی به دیدن ایشان رفته بودند. كسی كه متصدی آنجا بود گفته بود چرا شما آمدید، برگردید كه آقا میخواهند به دیدار شما بیایند. و بعد مرحوم آقا سید ابوالحسن به دیدن ایشان رفته بود.
و در این دیدار مسألهای فقهی بحث شده بود به طوری كه میگفتند مرحوم آقای گلپایگانی در قلب آقاسیدابوالحسن واقع شده بودند و در هنگام بازدید، مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی خیلی از ایشان تجلیل كرده بودند. غرض از بیان این مطالب این است كه بدانیم مقام علمی و فقاهتی ایشان، مقام خیلی بالایی است.
از طرفی اگر بخواهیم از بنیان گزاران حوزه بعد از مرحوم آیت الله آقای حائری كسی را نام ببریم باید نام ایشان را ذكر كنیم. مرحوم حاج شیخ كه ظاهراً در سال 1340 و به اصرار و با استخاره - كه آیه آتونی بأهلكم أجمعین آمده بود- از اراك به قم آمدند و اینجا مستقر شدند، به آیت الله العظمی آقای گلپایگانی نامه نوشته بودند كه شما بیایید تا اینجا با هم باشیم.
مواضعی كه آن مرحوم در امر به معروف و نهی از منكر و امور سیاسی داشتند، همه لله و برای خدا بود و قصد دیگری نداشتند. فقط قصدشان این بود كه طوری رفتار كنند كه آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف راضی باشند.
اگر انسان كارها و آثار ایشان، مثل همین مدرسه بزرگ- كه الان بیش از دویست كلاس درس در آن برقرار است- را ملاحظه كند، به حُسن نیت و خلوص ایشان پی میبرد. چه بسا اشخاصی كه كارهای بزرگی میكنند ولی متروك میشود و این طور به جریان نمیافتد.
البته همانطور كه عرض كردم همه اینها در مقابل مسأله فقاهت و استقامت فكری و سلیقهی ایشان تحت الشعاع است. در طول عمر از ایشان، فتوایی كه نسبت به آن فتوا كسی اعتراضی كند و این را از جهاتی كم بداند، صادر نشد. همه كارهای آن مرحوم در مسیر تقویت دین و ترویج اسلام و تعظیم مكتب محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین بود.
حال تجلیل از مثل چنین شخصی تجلیل از مذهب است، چرا كه اینها افتخارات دین است و مربوط به همهاند نه مربوط به قم و گلپایگان و ایران.
الان حوزههای علمیه در نهایت احتیاج به این علمای بزرگ میباشند كه امثال اینها را بشناسند و سیر و مسیر ایشان را مورد مطالعه قرار بدهند كه اگر زندگی و دوران حیات آن بزرگوار خوب بررسی و معرفی شود، برای نسل آینده و جامعه بسیار مفید است.
در پایان امیدوارم كه این كار به نحو احسن انجام شود و با این خلوص نیتی كه شما دارید انشاء الله اسباب بركت برای شیعه، و حوزه های علمیه باشد. والسلام علیكم و رحمة الله و بركاته.