مرجع عاليقدر شيعه حضرت آيت الله العظمي صافي گلپايگاني مدظله الوارف، صبح شنبه 30/02/1391 جمعي از طلاب و روحانيان گيلان‌غرب و كرمانشاه را به حضور پذيرفتند.
در اين ديدار كه در فضايي بسيار صميمي و معنوي برگزار شد، معظم له با اشاره به اهميت تحصيل علوم ديني، وظايف روحانيت در عصر حاضر را بسيار سنگين دانستند و فرمودند: بايد خود را براي رساندن پيام‌هاي قرآن و اهل بيت عليهم السلام به دنيا آماده سازيد.
قسمتي از بيانات معظم له به شرح ذيل است:
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم. الحمد لله رب العالمين، و الصلوة و السلام علي سيد الاولين و الآخرين و خاتم الانبياء و المرسلين، سيدنا ابي‌القاسم محمد و علي آله الطيبين الطاهرين المعصومين لاسيما مولانا بقية الله في الارضين، و اللعن علي اعدائهم اجمعين الي يوم الدين.
قال الله تعالي:
«إِنَّما يَخْشَى اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ»
[1]بنده از اظهار لطف شما عزيزان تشكر مي‌كنم، و از خداوند براي همه شما مزيد توفيق و تأييد و نيل به مقامات عاليه علم و عمل، و خدمتگزاري به مكتب اهل بيت عليهم السلام، و كسب رضايت و خشنودي خاطر مقدس حضرت بقية الله ارواح العالمين له الفداء را مسألت مي‌نمايم.
همه شما به عنوان سرباز حضرت ولي‌عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف بايد خود را براي خدمت به اسلام، دفع شبهات، امر به معروف و نهي از منكر، هدايت مردم، رساندن پيام‌هاي قرآن و اهل بيت عليهم السلام به دنيا آماده سازيد.
وجود حوزه علميه در منطقه شما اسباب بركت است، و بسا بعضي از مردم اين بركت را احساس نكنند، لكن بايد دانست مركزي كه در آنجا اسم اهل بيت عليهم السلام، و قال الصادق و قال الباقر عليهما السلام، و هدايت‌هاي آنها بيان شود، بركات آسماني و معنوي عالي دارد.
فرشتگان آسمان متوجه آنجا مي‌شوند، در آن جلسات حضور پيدا مي‌كنند؛ و طبق روايت شريف
«إِنَّ الْمَلَائِكَةَ لَتَضَعُ أَجْنِحَتَهَا لِطَالِبِ الْعِلْمِ رِضًا بِهِ وَ إِنَّهُ يَسْتَغْفِرُ لِطَالِبِ الْعِلْمِ مَنْ فِي السَّمَاءِ
وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ حَتَّى الْحُوتِ فِي الْبَحْرِ»
[2]براي طالب علم استغفار مي‌كنند.
مقصود از روايت اين است كه هر كمالي كه هست بر اساس علم است، و هر گونه نقصي كه پيش مي‌آيد از جهل و ناداني است. بايد انسان تا مي‌تواند به دنبال اين باشد كه نقاط ضعف و جهالت و ناداني را برطرف نمايد.
و علم‌آموزي هم حدّ و مرزي ندارد. انسان تا مي‌تواند بايد به دنبال علم و رفع جهالت باشد. الان براي بنده هر كتاب تازه‌اي را كه مي‌آورند دوست دارم آن را بخوانم تا مطلب زيادتري را فرابگيرم، ولي به علت اشتغال زياد موفق نمي‌شوم.
به هر صورت بايد خدا را شاكر باشيد كه در آن منطقه اين حوزه علميه برپا شده است، و انشاء الله سبب رونق معارف و هدايت‌هاي اهل بيت عليم السلام شده و مي‌شود.
البته بايد عرض كنم كه مسئوليت روحانيت، در اين زمان و عصر بسيار سنگين است. اوضاع دنيا طوري نيست كه ما بتوانيم بي‌تفاوت باشيم. بايد اوضاع كشور را رصد كنيم. بلكه بايد هُشيار باشيم، و نقاط ضعف را تذكر دهيم و نسبت به نقاط قوت و مثبت هم تشويق و تقدير نماييم. زحمت بكشيم، تلاش كنيم، و مطالعاتمان را زياد نماييم.
شما در آن منطقه‌اي كه مشغول خدمت هستيد، فرقه‌ها را شناسايي كنيد، عقايدشان را بدانيد، سپس با زبان خوش و نرم، و با عمل به دستور شريف
«قُولا لَهُ قَوْلاً لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى»
[3]اين‌ها را راهنمايي كنيد. به آنها تذكر بدهيد كه از حريم توحيد، و معارف دين عزيز اسلام دور نيفتند. حيف است كه در اين مناطق، اشخاص و حرف‌هاي ديگري غير از مكتب اهل بيت عليهم السلام رواج داشته باشد. شما كه در آن منطقه خدمت مي‌كنيد، بايد سعي و اهتمامتان اين باشد كه منطقه پاك‌تر و نزديك‌تر به اهل بيت‌عليهم السلام شود، بعضي وانمود مي‌كنند كه مردم از روحانيت جدا شده‌اند. اين چنين نيست. روحاني كه با مردم باشد و شدائد و مشكلات مردم را بداند و تذكر دهد، و به وظيفه الهي خود عمل كند همه او را دوست دارند.
انشاء الله بايد با پشتكار و همت شما آن منطقه با معنويت‌تر شود، تا افتخاري باشد براي همه آنجا به خصوص كرمانشاه كه الحمدلله چند مدرسه در آنجا فعاليت دارند، و يكي از آنها همان مدرسه مرحوم آيت الله العظمي آقاي بروجردي رحمة الله عليه است.
سوابق علمي كرمانشاه هم كم نيست. علماي بزرگي، مانند آقا محمد علي كرمانشاهي فرزند آقاي بهبهاني استاد الكُلِّ في الكُل در آنجا بوده‌اند، و خدمات و كارهاي بزرگي را انجام داده‌اند. ايشان صاحب كتاب خيراتيه است. توصيه مي‌كنم حتماً اين كتاب را مطالعه كنيد كه براي شناسايي فرقه‌ها بسيار مفيد است. ايشان كتاب ديگري به نام مقامع الفضل دارد كه در گيلان در جواب سؤالات علمي كه از ايشان پرسيده بودند نوشته است. واقعاً جواب‌هاي علمي بسيار خوبي به آن سؤالات دادند. حتماً اين كتاب را هم مطالعه كنيد و استفاده نماييد.
يكي ديگر از توفيقات شما و مردم كرمانشاه اين است كه نزديك به عتبات مقدسه‌ايد. اين خودش بسيار اثر مثبتي دارد. يادم آمد بنده آن زمان كه انگليسي‌ها، در جنگ بين المللي، ايران و عراق را اشغال كرده بودند وقتي مي‌خواستم به عتبات مشرف شوم و در نجف اشرف تحصيل كنم، چون جواز داده نمي‌شد، بسيار سخت بود، و عده‌اي قاچاقي مي‌رفتند.
راه هم خيلي طولاني بود. بحمدالله موفق شديم كه مشرف شويم. در بين راه به منطقه‌اي رسيديم كه باران شديدي مي‌باريد. ماشيني كه ما را مي‌برد جلوي قهوه‌خانه‌اي توقف كرد و گفت: شدت باران طوري است كه بايد همه پياده شوند و نمي‌شود حركت كرد.
وقتي داخل قهوه‌خانه شديم، ديدم كه بساط قمار، باز است.
گفتم چكار كنم؟ بيرون رفتم، ديدم باران شديدي مي‌بارد، و نمي‌شود بيرون ايستاد. ناچار داخل قهوه‌خانه شدم و در جائي نشستم و با يك نفر باب صحبت را باز كردم، و بلند سخن مي‌گفتم. بعد طوري شد كه به لطف خدا با صحبت‌هايي كه تمام قهوه‌خانه متوجه بنده شدند، و بساط قمارشان را جمع كردند و گوش به سخنان من دادند، و تقريباً تا صبح نخوابيديم، و بنده براي اين‌ها صحبت مي‌كردم. در آخر هم صاحب قهوه‌خانه بسيار تشكر كرد.
به نظر بنده آن شب ثوابش از بسياري از كار‌‌ها بيشتر بود. غرض اين‌كه اگر براي انسان توفيق حاصل شود كه به مناطقي برود و مردم را هدايت كند، ثواب زيادي دارد.
به هر حال حقير باز هم از شما عزيزان تشكر مي‌كنم، و اميدوارم كه منطقه شما هميشه در مسير ولايت اهل بيت عليهم السلام موفق باشند، و بركات آسمان و زمين بر شما وافر و كثير باشد انشاء الله. والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته.
[2]. كافي؛ ج1، باب ثواب العالم و المتعلم.
